فرهنگ به مثابه متن
اسماعیل حسام مقدم
دوهفته نامه آوای هامون به عنوان نشریه تحلیلی- انتقادی در سطح جنوب ایران همواره از همان ابتدای فعالیت خود، رتوریک متن- محوری نسبت به فرهنگ داشته است و ازهمین رو شاکله اصلی گفتمان خویش را مبتنی بر مطالعات فرهنگی صورتبندی نموده است. ازهمین رو چه در معرفت شناسی و چه در روش شناسی و چه در مساله شناسی با رویکردی چندساحتی و بینارشته ای به تحلیل پرداخته است.
ادبیات و هنر به عنوان فضایی گفتمانی در این نشریه مورد توجه قرار گرفته و همواره تلاش شده با رویکردهای نقد ادبی نو به این حوزه های گفتمانی نزدیک شود، به همین دلیل بی شک نسبت به جوایز ادبی شعر یا داستان نیز با همین رتوریک مواجهه می کند.
جایزه های ادبی- هنری در ایران اغلب توجهی به رتوریک مطالعات فرهنگی (مطالعات روانکاوانه، فمینیستی، پسااستعمارگرایی، نشانه شناختی، تحلیل گفتمان انتقادی و… ) در صورتبندی گفتمانی خود ندارند و ازهمین رو از متن فرهنگ و جامعه فاصله دارند و اساسا نسبت با آن بیگانه هستند، ضرورت دارد که جایزه های ادبی – هنری نوپایی مانند جایزه شعر جم نسبت به این رتوریک متذکر باشد تا بتواند به درون فرهنگ و زندگی روزمره مردم ایران رسوخ کند.