بگذارید این وطن، دوباره وطن شود!
سرمقاله چهلمین شماره دوهفته نامه آوای هامون
اسماعیل حسام مقدم/مدیرمسوول
جامعه ایران در سال ۹۷ با چالشهای گسترده ای مواجه شد، چالشهایی که به طور خاص طبقه متوسط و سبک زندگی تحول گرا را متاثر نمود. نهاد دولت به طور بسیار جدی درحال فروپاشیدن قرار گرفت و نهادهای حمایت کننده شهروندان به سمت نابودی کامل سوق پیدا کرد. امیدی که قرار بود تداوم پیدا کند، متاسفانه زوال پیدا کرد. افسردگی و یاس بر مردمان این سرزمین مستولی گردید.
پاراگراف بالا توصیفی از وضعیت واقعی جامعه و مردمان این سرزمین است که متاسفانه در این چنبره گرفتار آمده اند و فریادرسی نیز نیست. مگر می شود فراموش کرد که مام میهن در چه وضعیت آشفته ای گرفتار شده و فرزندانش، نگران و مضطرب نشوند؟!
بگذارید این وطن، دوباره وطن شود!
***
آوای هامون در چهلمین شماره خود و پس از چهارسال حضور در مطبوعات کشور و با شعار “بازگشت به جامعه مدنی”، آنچه را که رصد می کند حاکی از فاصله گرفتن نخبگان و فرهیختگان از جامعه مدنی می باشد. جامعه مدنی به شدت دچار نحیف شدن و ضعیف شدن شده است و دقیقا نمی شود در این فضا گفت که بازگشت به جامعه مدنی؛ چه معنایی دارد.
کنشگران مدنی هنوز در فضای واقعی اجتماع به انباشت تجربه مدنی نپرداخته، به فضای مجازی کوچ کردند و تمام معنای تحرک و فعالیت را در آن فضای غیرواقعی-شخصی شده معنا دادند، ازهمین رو فضای کنشگری به شدت شخصی شد و دیگر خبری از جامعه و جمعیت نبود؛ یک سیاست-زدایی تمام عیار از جامعه مدنی در چند سال اخیر در ایران رخ داد و کنشگران مدنی به جای نهادسازی مدنی، گرفتار تسویه حساب شخصی با دیگران شدند.
آوای هامون در طول چهار سال گذشته، تمام اهتمام خود را به پروژه بازگشت به جامعه مدنی معطوف داشت اما در این پروژه با چالشها و شکستهایی مواجه شد؛ آنچنان که وضعیت جامعه مدنی در سال ۱۳۹۴ به مراتب بهتر از امسال بوده است.
آوای هامون در چهل شماره ای که تا به حال منتشر نموده است، با انتخاب قطع روزنامه ای، می خواسته است که بر روی عموم مردم و عرصه عمومی جامعه جنوب ایران تاثیرگذار باشد اما آنچه که با آن پس از چهار سال انتشار روبه رو شد، بی تفاوتی نخبگان و فرهیختگان نسبت به سرنوشت جامعه ایرانی بود؛ آنچنان که نخبگان ایرانی، در فضای مجازی گرفتار شدند و به نوعی فضای مجازی، افیون نخبگان شد. به نظر می رسد تا هنگامی که نخبگان و فرهیختگان ایرانی دچار افیون فضای مجازی هستند، دیگر چه امیدی و انتظاری می توان از عموم مردم داشت که به جامعه مدنی بازگردند.
آوای هامون پس از چهار سال به این نتیجه رسیده است که باید یک دوره تمرینی برای گفتگو و دیالوگ و تعامل را بین نخبگان و فرهیختگان ایرانی شکل داده تا به قول محمد مختاری (شهید راه قلم)؛ به تمرین مدارا اهتمام ورزیده شود و به نوعی بشود گفتگویی درونی و واقعی را بین نخبگان صورتبندی نمود. ازهمین رو دوهفته نامه آوای هامون در سیاستگذاری جدید خود، شماره های بعد ( از شماره ۴۱ در فروردین ۱۳۹۸) به صورت صحافی شده (کتاب در قطع رقعی) طراحی و تدوین و منتشر خواهد شد تا امکان گفتگو و دیالوگ را بین نویسندگان و فرهیختگان جنوب ایران برساخته نماید.