این خبر را بخوانید: “… اعضای شورا وارد بحث انتخاب شهردار از بین سیزده گزینه مطرح شدند که آقای ماشاء الله احمدی ۴ رای، محمدحسن شیخیانی ۴ رای و شهریار اخلاقی یک رای را به خود اختصاص می دهند. کار انتخاب شهردار به مرحله دوم کشیده می شود که در مرحله دوم نیز همین نتیجه تکرار می شود. در مرحله سوم رای گیری بنا به اظهار آنچه یکی از اعضای شورای شهر برازجان به اتحاد جنوب گفت: یکی از اعضای شورای برگه رای آن عضو شورا را که به آقای اخلاقی رای داده بود را گرفته و در برگه وی می نویسد احمدی. به دنبال این قضیه طرفداران شیخیانی که ۴ نفر بودند بنا به اعتراض جلسه را ترک نموده و بدین ترتیب جلسه شورا برای انتخاب شهردار به نتیجه نمی رسد.”
خبری که هیچ کدام از اعضای شورا آن را تکذیب نکرده اند، و برهمین اساس هم در این یادداشت به تحلیل آن اقدام می شود. تحلیل نویسنده از خواندن این خبر استهزاگونه، نتیجه ای جز “هشدار” دادن به رییس شورای شهر برازجان نیست. هشدار دادنی که همواره حسن نیت و آرزوی خیر در آن نهفته است. پرسش این است که در این اقدامات، رییس شورا چه کرده و چه نقشی داشته است و چه می تواند کند؟
ازطرفی می اندیشم که گوش شنوایی شاید در مجموعه شورای شهر نباشد اما ازطرفی دیگر نیز می اندیشم که اینان؛ همان برگزیدگان شهروندان آگاه برازجانی هستند؛ پس باید پاسخگوی اعمال و کردار خویش باشند؛ با این همه در نخستین روزهای فعالیت شورا لازم است هشداری داده شود. هشداری که اینجا داده می شود از درون تحقیری برمی آید که نخستین کنش شما؛ شوراییان گرامی بر روان شهروندان آوار نمود. (خبر بالا را باز بخوانید) هشداری که از صمیم قلب به شما داده می شود، شاید کارگر افتد.
تحقیر، استهزا و مسخره کردن همه چیز و همه کس؛ نویسنده در این یادداشت هشدار می دهد که این چیزی که شما به بار آورده اید، نشاندن “درخت ابتذال” است. ابتذالی که اگر درگرفت و جلوی رشدش گرفته نشد، نه فقط تجربه شورایی عالیجنابان را مسموم خواهد ساخت، که حتا به تجربه شهروند بودن مردمان این شهر نیز لطمه خواهد زد. آنگاه نه شما به عنوان اعضای شورا جدی گرفته می شوید و نه شهروندان این شهر. این ارمغانی که به شهروندان رسیده، به زعم نویسنده ناشی از ضعف مدیریت این جلسه بوده است. براساس بند دوم ماده ششم آیین نامه داخلی(اصلاحی) شوراهای اسلامی شهر، یکی از وظایف اصلی رییس شورا؛ “اداره جلسات شورا و برقراری نظم در جلسات” می باشد، آنچه که به نظر می رسد در این رخداد کاملن جای خالی اش حس می شود. وقتی که خود رییس شورا در یکی از دو دسته ذینفع باشد، عملن وقت و زمان کافی برای مدیریت کلی اعضا باقی نمی ماند که ایشان بخواهد نظم را در جلسات ایجاد کند. مدیریت و ریاست بر یک مجموعه نیازمند برخی از حداقل های “بی طرفی” هست. حلقه مفقوده مدیریت بر شورای شهر برازجان؛ همین حداقلی از “بی طرفی” می باشد که متاسفانه ذره ای از آن هم وجود ندارد. هشداری که در این مقاله آمده دقیقن مبتنی برهمین نکته است که اگر مدیریت شورا نتواند نقش کنترلی و “بی طرفی” خود را در ریاست شورا ایفا نماید، در تمام تصمیم گیری های آینده شورا نیز همین حرکات نامتعارف مجددن تکرار خواهند شد.
با توجه به اتفاق به وجود آمده در جلسه شورای شهر برازجان و انحرافی که از قانون رخ داده (؛ براساس ماده چهار آیین نامه داخلی شورای شهر: “اعضاء شورا حق تفویض اختیارات را به غیر؛ اعم از عضو یا غیر عضو شورا ندارند.” و همچنین ماده پنجم همان آیین نامه: “اعضای شورا بر اساس مسئولیت خود متعهد و ملزم به حفظ حیثیات و شئون شورا و رعایت نظم و اجرای مفاد این آیین نامه و آیین نامه ی داخلی می باشند. ” و بی تفاوتی اعضای شورا به طور اعم و ریاست شورا به طور اخص نسبت به آن، مقبولیت عمومی شورا را به شدت کاهش خواهد داد و این بزرگترین آسیبی هست که یک مجموعه می تواند در همان نخستین روزهای فعالیتش با آن روبه رو شود و چه بسا مصوبات قانونی اش در آینده با عدم مقبولیت عمومی روبه رو شود.
اگر آنچه که در خبر آمده، صحت داشته باشد، جلسه ای ناتمام مانده و دستورجلسه به تمامی اجرا نشده است؛ در این مواقع تنها راه برون رفت، رعایت قانون است. من به طور قطع نمی دانم که اعضای شورا، چقدر بر قانون و آیین نامه های داخلی شورای شهر تسلط دارند اما اینجا وظیفه رییس شورای شهر هست که همگان را به رعایت مفاد قانون و آیین نامه های داخلی آن دعوت نماید. برهمین اساس پیشنهاد می دهم که ریاست محترم شورای شهر برازجان جهت نزدیک شدن به حداقلی از “بی طرفی” مدیریتی، بر اساس ماده های نوزدهم، بیستم و بیست ویکم آیین نامه داخلی(اصلاحی) شورای شهر، جلسه ای علنی برگزار نماید تا این دو دستگی ویران کننده را به ائتلافی برای آبادانی شهر برازجان رهنمون نماید.
منابع:
آیین نامه داخلی شوراهای اسلامی شهر مصوب ۱۱/۱/۱۳۷۸ هیئت وزیران
آیین نامه داخلی شوراهای اسلامی شهر مصوب ۲۴/۱/۱۳۸۴ هیئت وزیران(اصلاحی)