اشاره: فریده دهملایی، نقاش، مجسمه ساز و مدرس و موسس آموزشگاه آزاد هنری آرتا برازجان است. وی از سرشناس ترین چهره ی هنری فعال در حوزه ی کودکان استان بوشهر به شمار می رود. پرورش هنرجویان کودک در طی سال های متمادی و هدایت هنرجویان کودک و نوجوان به سمت کسب ۴۰ مقام بین المللی در حوزه هنرهای تجسمی در کارنامه وی به چشم می خورد. دهملایی، به مناسبت روز جهانی کودک در ۱۶مهرماه برنامه یی در شهر برازجان تدارک دید، هامون نیز به همین بهانه با وی، به گفت و گویی کوتاه نشسته است.
هامون: با توجه به روز جهانی کودک، برنامه های شما در شهر برازجان با چه اهدافی برگزار شد و چه چیزی شما را مشتاق به این کار کرد؟
دهملایی: قبل از هر چیزی صحبتم را با نام خداوند شروع می کنم. خدایی که به من این توانایی را داده که همیشه با انرژی برای کودکان قدم بردارم و امانتی در وجود من قرار داده، که من نیز آن طور که او می خواهد در خدمت کودکان باشم. و هر گاه احساس خستگی و ناامیدی بر من غالب شد، اوست که به من آرامش و امید می دهد. بنا بر این اهداف من مشخص است، کشف نخبگان و حتا گرفتن دست کودکی که قدرت برخاستن ندارد؛ زیرا بر این اعتقادم که خداوند در وجود تمام مخلوقاتش توانایی هایی نهفته است.
هامون: برنامه های شما، شامل چه برنامه هایی بود و به چه نحو برگزار شد؟
دهملایی: برای هر چه با شکوه تر کردن و به یاد ماندنی تر کردن این روز برای کودکان، بر آن شدم که کودکان اموزشگاه آرتا (در زمینه موسیقی) برای اولین بار کنسرتی فقط مختص کودک در استان
بوشهر در برازجان برگزار کنند. اما نمی دانستم نوای مادر و لالایی که از ساز آنها بر می خیزد
باید در خفا باشد و در تبلیغات اسمی از آن آورده نشود و در تبلیغات باید فقط ایستگاه نقاشی ذکر شود!!؟؟
نمی دانم از چشمان ِ معصوم ِ کودکان ِمنتظر ِ مجوز ، بگویم, یا سختی کار، که بالاخره به هر نحوی کنسرت را برگزار نمودیم… همه اینها بماند.
کودکان من! چیزی که باید در خفا اجرا شود چه انتظاری می شود از آن داشت؟! فقط و فقط، خدا را شکر می کنم که نگذاشتم صدای شما در هیاهو گم شود, خدا را شاکرم که نگذاشتم زیر دست و پا له شوید وکسی از نوای دل شما، استفاده مالی ببرد. و مهم تر این که به دست شما طلسمی شکسته شد. کنسرت شما اولین کنسرت موسیقی کودک در استان بود و بار دیگر افتخاری را برای برازجان رقم زدید.
هامون: به گمان شما برگزاری چنین مراسم هایی برای نهادینه شدن حقوق و فرهنگ احترام به کودک در زندگی روز مره چه کمکی می کند؟
دهملایی: مراسمات سالمی که برای احقاق حقوق کودک برگزار می شود، بیشتر از این که کودک سود ببرد این جامعه است که شیرینی و نفع آن را می چشد و می بیند .زیرا با نهادینه کردن ارزش کودکان و اهمیت دادن به آنها در بستر اجتماع، جامعه را واکسینه می کنیم. این کودک است که در آینده جامعه نقش فعال ایفا می کند.. اگر ما به نام کودک، به دنبال منفعت ها ی شخصی خود باشیم، در واقع کلاه برداری و دغل بازی را به او آموزش داده ایم. بنابر این والدین عزیز، به هوش باشند واجازه ندهند که عزیزانشان مورد سو استفاده قرار گیرند. به گمان من اجازه دادن به این افراد به مانند در اختیار قرار دادن کودکان خود، به کسانی است که به شیوه محترمانه تری تکدی گری می کنند.
همه ما موظفیم جلو این افراد را گرفته و زمینه های فعالیت های آن ها را سد کنیم.
هامون: نقش تشکل های مدنی وهنری در اجرای برگزاری چنین برنامه ها یا نطارت بر آن هارا چه گونه می بینید؟
دهملایی: برازجان دارای پتانسیل های زیادی، برای پیش گام بودن در هر عرصه ای را دارا می باشد، که متاسفانه اگاهانه یا غیر اگاهانه کسانی هستند که به خاطر نشان دادن چهره یی زشت از این شهر، باری منفی برایش رقم می زنند که از این افراد هم نباید به سادگی گذشت.
روز جهانی کودک روزی است که در تمام این کره خاکی ثبت شده است. آیا از خود پرسیده ایم تا کنون چه گامی برای این قشر برداشته ایم و یا چه تدابیری اندیشیده ایم که حداقل این روز بتواند خاطره انگیزترین دوران کودکمان باشد.
نقش بسیار مهم تشکل های مدنی و هنری که می تواند پر رنگ باشد، در ایجاد سیاست گذاری های فرهنگی و هماهنگی و همراهی تمامی ارگان های دولتی و موسسات خصوصی در مفید بودن برنامه ای مدون و آگاهانه برای کودکان است. همان طور که در سال ۸۶ اموزشگاه آرتا با همکاری (آموزش وپرورش، بهداشت ودرمان، بهزیستی، فرمانداری، نیروی انتظامی، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری و آتش نشانی) اقدام به برگزاری جشن و برنامه ای به نام «آسیب های اجتماعی» در بوستان آزادی نمود.متاسفانه بعد از آن نیز، دیگر شاهد چنین هماهنگی در سطح شهر برای برگزاری برنامه های کودک نبودیم.
هامون: به گمان شما برنامه هایی که به نام کودک در دشتستان برگزار می شود از چه سطحی برخوردار است؟
دهملایی: متاسفانه در برازجان روز جهانی کودک، به معنای واقعی آن برگزار نمی شود و اغلب نهایت سو استفاده را در این روز، سود جویان می برند و به جای نشاط بر قلب کودکان، غم می نشانند که این روز روزی می شود فقط در حد شعار و پر کردن بیلان کاری هر متولی و شرمندگی آن فقط برای ما می ماند.
ای کاش بر این باور بودیم که در حوزه کودک گام نهادن باید معنوی باشد، نه مادی. چنانچه پای مادیات به میان می آید باید شایسته کودک و برای کودک باشد، نه به نام کودکان و به کام منفعت طلبان.
هامون: به گمان شما، برنامه هایی که برای کودکان برگزار می شود باید چه مشخصات محتوایی و اجرایی را دارا باشد؟
دهملایی: برنامه هایی که برای کودک تدوین می شود باید ازخود او (کودک) بخواهیم که در برنامه ریزی برنامه یی که دارد با هویت و نام کودک، برگزار می شود، مشارکت داشته باشد. وحس مسئولیت را فرا گیرد تا زمانی که به سن قانونی می رسد، به طور ناگهانی در آزمونی قرار نگیرد که بر اساس بی تجربگی در شرایطی قرار بگیرد که آینده ای را رقم بزند که جبران ناپذیر باشد. همیشه باید سعی کنیم برای کودک برنامه ای با توجه به مقتضای سنی او برگزار کنیم و این برنامه ها را به دست هر کسی سپردن، کاری بسیار خطرناک و اشتباه است.
به گمان من کسانی می توانند مدیریت چنین برنامه هایی را به عهده بگیرند، که سابقه و کارنامه ای موفق در زمینه کودک داشته باشند و در آن لحظه فقط به او بیندیشند. به امید روزی که مسئولین نیز به خود آیند و بخواهند که جامعه ای سالم داشته باشیم، این امر میسر نمی شود مگر ارزش گذاشتن به شخصیت اجتماعی کودک و باور مقام او.