تجارت منسوجات در مسیرهای منتهی به خلیج فارس در قرن چهارم هجری
صدیقه جمالی
کارشناس ارشد ایران‌شناسی
خلیج فارس به علت قرار گرفتن بین دنیای شرق و غرب همواره محل رفت و آمد اقوام گوناگون در طول تاریخ بوده است. در قرن چهام هجری.قمری وجود صلح و امنیت نسبی به واسطه تمرکز قدرت سیاسی در محدوده خلیج فارس، به خصوص اقدامات عام المنفعه و حمایت از تجارت دریایی توسط حکام، تجارت داخلی و خارجی بنادر خلیجفارس پر رونق گردید و زمینه افزایش رفتوآمد کشتیهای تجاری فراهم شد. با توجه به رونق صنعت نساجی در قرون اولیه اسلامی و وفور مراکز تولیدی در شهرهای مختلف، در قرن چهارم ه.ق بازار تولید داخلی پارچه و صادرات و واردات این محصول از جایگاه مطلوبی در اقتصاد برخوردار بود. به طورکل طی این دوران صادرات و واردات کالا ها در بنادر خلیجفارس افزایش یافت. از مهمترین و فعالترین بنادر خلیج فارس در قرن چهارم هجری آبادان، مهروبان، سینیز، جنابه، نجیرم و سیراف بودند. سیراف در این دوران از پررونقترین و پر رفت و آمدترین بنادر در خلیج فارس شناخته می شد. در زمینه تجارت دریایی خارجی؛ در این قرن کشتی های ایرانی در شرق به چین و هند و در غرب به دریای سرخ، حبشه و مدیترانه در رفت و آمد بودند و روابط تجاری داشتند. همین طور کشتی های بسیاری از آن مناطق نیز برای برقراری روابط تجاری یا برای توقف در بنادر خلیجفارس لنگر می انداختند