کنشگری در حوضه آب و محیط زیست یکی از پرچالش‌ترین حوزه‌های سازمان‌های مردم‌نهاد است
سخنان دکتر مهتا بذرافکن در نشست بایسته‌های سیاستی درباره سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل‌ها (کنشگران استان بوشهر)
به گزارش وبسایت هامون ایران؛ تارنمای جامعه مدنی جنوب ایران، دکتر مهتا بذرافکن؛ جامعه شناس و کنشگر مدنی حوزه آب و گرمایش جهانی در نشست بایسته‌های سیاستی درباره سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل‌ها (کنشگران استان بوشهر) گفت: “کنشگری در حوضه آب و محیط زیست یکی از پرچالش ترین حوزه های سازمان‌های مردم نهاد است. از یک طرف با سیستم تخریبگر که بار اشتغال را بر شانه های نحیف محیط زیست و منابع آب گذاشته، مواجهیم و از طرفی با مردمی که تراژدی منابع مشترک آب را رقم زده اند و با این ایده که «اگر من نخورم همسایه ام چندبرابر می خورد!» در حال رقابتی ویرانگرند.”
دکتر بذرافکن در ادامه اعتقاد دارد که همین کشاکش باعث شده که کنشگری را در حوزه آب و محیط زیست پر چالش باشد.
وی همچنین به این نکته هم اشاره نمود که در برخی از حوزه ها، کنشگری به انجام امور سطحی تقلیل یافته و ریشه ها رها شده اند. در برخی از موارد سازمان های مردم نهاد به جای مشارکت با نهادهای دولتی و مطالبه گری برای کاهش آسیب ها، با پرداختن به امور جزئی به این نهادها کمک می کنند و متاسفانه آسیب‌های بزرگ پنهان می مانند.
دکتر مهتا بذرافکن؛ عضو بنیاد نخبگان ایران در جایی دیگر از سخنرانی خود گفت: “البته پر هزینه بودن کنشگری در حوزه آب و محیط زیست موجب شده که فقط وقتی که کنشگران این حوزه به کنشگران مرزی تبدیل می شوند، امکان ناچیزی برای فعالیت کسب نمایند. نبود استقلال و ترس از هزینه های احتمالی، باعث شده که کنشگران این حوزه ها علی رغم موفقیت‌های بزرگ، همچنان کم تعداد باشند و کنشگران غیرواقعی با در دست گرفتن تابلوی کنشگری محیط زیست، جای کنشگران واقعی را بگیرند، و شوربختانه باید گفت که با دریافت کمک‌های مالی از آلوده کنندگان آب و محیط زیست، کنشگری را به صرفا کنشهای نمادین تقلیل دهند.”
دکتر بذرافکن؛ پژوهشگر آزاد حوزه تغییرات اقلیمی و کشاورزی در انتهای سخنرانی خود افزود: “ایجاد فضای نقد، حمایت قانونی بر اساس اصل ۵۰ قانون اساسی، تربیت قضات و وکلای آگاه به دانش محیط زیست و منابع آب در جهت دفاع از حقوق محیط زیست و منابع آب حمایت از رسانه های منتقد از جمله نیازهای کنشگری مدنی در این حوزه است. در حوزه آب و محیط زیست نیز باید دارای NGO های فراگیر در تمام کشور و بویژه روستاها و جوامع محلی باشیم که بتوانیم با شناخت دقیق و روشن از موانع ساختاری در این جوامع، اندکی در رفع چالشهای زیست محیطی و آب تاثیرگذارتر باشیم.”
شایان ذکر است که نشست بایسته‌های سیاستی درباره سمن‌ها، خیریه‌ها و تشکل‌ها (کنشگران استان بوشهر) به همت موسسه کار و تامین اجتماعی با همکاری دستیار اجتماعی رئیس جمهور، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات در استان بوشهر به دبیری اسماعیل حسام‌مقدم؛ نویسنده، جامعه‌شناس و روزنامه‌نگار جنوبی در دفتر گروه ارغنون هامون برگزار شد.
در این نشست مهدیه امیری دشتی، کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی، نویسنده، فعال سیاسی، مدیرمسئول مطبوعات و عضو هیئت موسس انجمن زنان نواندیش (جامعه مدنی، سیاست تفاوت و گروه‌های خاموش)؛ علی برزگر، دکتری آینده پژوهی – مدیر پیشین جمعیت امام علی (ع) بوشهر – فعال حوزه انجمن‌های غیردولتی و خیریه (خیریه‌ها، آینده‌پژوهی و عدالت اجتماعی)؛ مهتا بذرافکن، دکتری علوم اجتماعی – جامعه‌شناس و عضو هیات علمی دانشگاه – پژوهشگر آزاد حوزه آب و گرمایش جهانی (جوامع محلی، تغییرات اقلیمی و مسئله آب) و الهام بهروزی، کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، روزنامه‌نگار، ویراستار، نویسنده و کارشناس حوزه کتاب – دبیر صفحه ادب و هنر روزنامه بامداد جنوب و نماینده خبرگزاری کتاب ایران در استان بوشهر (فرهنگ عمومی، صنعت و مسئله کتاب) بررسی‌های خود را در زمینه کنشمندی سمن‌های مردم‌نهاد بوشهر در حوزه زنان و کودکان، قشرهای آسیب‌پذیر و کتاب ارائه کردند.
همچنین محمدامین گنبدی‌پور، فعال اقتصادی و سیاسی، مدیرعامل تعاونی و موسسه بازرگانی گنبدی پور (تعاونی‌ها، تشکل‌های صنفی و چشم‌اندازهای رفاه اجتماعی)؛ وحید موحد؛ مدیرعامل انجمن آفتابکاران لیان – کارشناس ارشد توسعه محلی دانشگاه تهران و کنشگر مدنی (توسعه اجتماعی محلی، نهادهای مدنی و مطالبه‌گری) و کتایون وحدت؛ پزشک و متخصص بیماری‌های گرمسیری- هیات علمی دانشگاه – بنیانگذار نهادهای عمومی درمان در استان بوشهر و بنیانگذار بنیاد دیابت استان بوشهر، مسئول تیم مقابله با کرونا در استان بوشهر به ایراد سخن و دغدغه‌ها و چالشهای خود در حوزه سمن‌های مردم‌نهاد در بخش صنوف، نقش سمن‌ها در توسعه اجتماعی و نهادهای مدنی فعال در حوزه درمان پرداختند.