آفرینش و خلاقیت هنری در هر جامعه ایی بی گمان سازو ساخت های فرهنگی آن جامعه را تشکیل می دهد و نقش و تاثیر هنر و هنرمندان در یک جامعه انسانی از ابتدای خلقت تا کنون را نمی توان با هیچ بهانه ایی کتمان کرد. اینک که در منشور حقوق شهروندی به جایگاه و نقش ایفایی هنرمندان توجه شده است یادآوری چند باره این نکته مهم می نماید که از آنجا که ذات آفرینش و خلاقیت با آرامش روح و روان همراه است، می بایست شرایط هنرمندان خلاق و آفرینش گر با آرامش از هر سوی همراه باشد و به ساماندهی شرایط هنرمندان از نظر معیشت و اندک رفاه اقتصادی توجه و در پی آن، مناسبات بهتری برای ارائه آثار آنها با کمترین مشکل فراهم شود، تا ارتباط دوسویه بین هنرمندان و جامعه ایجاد شده و بستر های کاربردی تر شدن همه انواع هنر هر چه بیشتر فراهم آید.
محمدرضا شهبازی فرد؛ دکتری مردم شناسی تئاتر و مدرس دانشگاه