امروز دوشنبه صبح پیش از آنکه شاعران و اهالی ادب دوشنبه های نسیم به فکر شعر و نقد ادبی برای بعد از ظهر خود باشند خبری منتشر شد که این دوشنبه آفتاب دوشنبه های نسیم صبح هنگام غروب کرده است. محمد حسن آرش نیا از شاعران محلی سرا و نویسندگان پیشرو ادبیات بوشهر صبح امروز حیات را بدرود گفت و دوشنبه های خود را در دوشنبه ای تلخ تنها گذاشت تا برنامه های ادبی او و مرگش در دوشنبه بهم پیوند بخورد. آرش نیا پس از منوچهر آتشی مسئولیت برنامه ادبی هفته نامه نسیم جنوب را عهده دار شد. همین چند روز پیش از این بود که مینا درعلی از شاعران این نشست ادبی در واتس اپ صفحه ی دوشنبه های نسیم را ایجاد کرد، که دوشنبه های نسیم به دنیای مجازی رفت اما مسئول آن دنیای واقعی را ترک گفت. آرش نیا به جز شاعری مدت ها نیز استاد ادبیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر بود. وی همچنین کارمند بازنشسته سازمان بنادر و دریانوردی بوشهر بوده که به اعتبار شاعر بودنش به عنوان کتابدار در این سازمان فعالیت می کرد.
شعری محلی مشهور از محمد حسن آرش نیا:
بخون خالو بخون
بخون خالو بخون دردم گرونن / تو صحرای دلم باد خزونن
بیاور یادم از عمر گذشته / چراغی که حبابش تیره گشته
بگو از روزگار رفته بر باد / خیالی بود گویا رفته از یاد
شمال سیزنی تا باغ عناب/ نشسته پیدم عمرم به خوناب
تو گوده باغ طارق شوپر غم/ نهاده غرق حسرت دیده بر هم
بخون تا ریشه هجرون در آریم/ دمی در دشت خاطر ره سپاریم
چه خوش بید بال خیس باد بر رو / حصیر مدح و خو توی رهرو
چه خوش بید وقت واگشتن ز جیلم / تنور و بوی نون وسوز گرزم
صدای جفنه وجلت میومه/ کلاغ جیروک توی سلت میومه
پسین تنگی که شو میبست پرده/ غبار گله غم می برد از ده
غروبا که خره گز پر خطر بی/ ستبر سینه موندو سپر بی
حسن شابی دیمیتاش پر ثمر بی/ بوجیکدون خوشه جو تا کمر بی
تو مندالی کاکیسو شروه خون بی/ قبا سوز وپلیسوک خوش زبون بی
چهاب صد گلستون با صفا بی / حسین صفدر آنجا پادشاه بی
چه خوش بی پشت بون شو باد شو گرد/ پریشون زلف خیرو شونه می کرد
منو دلبستگیش بی درد سر بی/ حدیث عشق زینو مختصر بی
غلو رم رم هلاکه دی سکو بی/ غزالو بسته زلف مکو بی
شوا تو شانشین مهمون میومه/ صدای خنده شیطون میومه
زمستون رپ رپ بارون میومه/ درنگه شروه نودون میومه
درازی شو و طرفی دل انگیز/ صدای دیر وقت مرغ شو خیز
میون کوچه شو سنگین گذرداشت /ولات از ابر جاجیمی به سر داشت
صدای زنگل لالا میومه / صدای میل خلخالا میومه
خروس عرش گلبانگش برین بی/ شقایق چیت گلزار زمین بی
هوا نمناک و سر شار از غمی پاک/ فضای ده پر از عطر تن خاک
حنابندان ماشو یاد داری/سیاه مستی جاشو یاد داری
طلا و مه رضا با خر آوردن/ کلامو مطرب از بندر آوردن
……
بخون خالو بخون شو بی و شومی / جوونی و بهار ناتمومی
شعری دیگر از آرش نیا:
شیدا نشسته زیرِ سایه ی مرگِ ستاره اش
در خلوتِ خمیده ی خاکستان
رنجِ کبودِ بدرقه می پاشد
با چادرش سیاه
روی شتابِ جاده ی بی برگشت
…
باد از کدام واهمه می پیچد
وقتی
ایلِ به شب رسیده ی ارواح
از سایه خیزِ خلوتِ خود
خاموش
بر دوش می برند
گهواره ای شکسته
به گورستان
منبع: ب خبر