در زیر آسمان یک شهر دوشب یلدای متفاوت …اما این کجا وآن کجا؟
بسیار تلخ گریستم ….بسیار تلخ
در شب یلدای اولی خبری از خبرنگار وعکاس واستاد وپیشکسوت و…نیست یک عده جوان که شایسته لقب انسانیت هستند بی منت وبی ادعا وتبلیغ وجار وجنجال ومنم منم کردن با عشق وانسانیت کار می کنند .درود بر بچه های جمعیت امام علی (ع) افتخار می کنم که در کنارتان هستم.
در شب یلدای دوم اساتید وخدمتگزاران به ملت ودولت وعاشقان سینه چاک هنر وادبیات و….بودند.موبایلهای در هوا چرخان برای واتساپ وتلگرام برنامه تهیه می کردند وخبرنگارها هم عکس می انداختند وسر میزها هم به برکت شب یلدا پر وپیمانه بود وبعد تقدیر از اساتید و…
من یک سوال بی جواب دارم چرا در طی سالها که در مراسمات مختلف شرکت می کنم فقط افراد ی ثابت لوح تقدیر وکارت بانکی وسکه دریافت می کنند یعنی در طی این همه سال یک نفر به جمع این بزرگان اضافه نشده است ویا این بزرگان هنوز نتوانسته اند شاگردی،جوانی را تربیت کنند یا…..
ببخشید کمی تلخ وبی صبور شدم اما دیگر طاقت نداشتم وتنها راهم نوشتن بود.
در پایان اضافه می کنم مخالف جشن یلدا وشادی وحتی تقدیر واهدای جوایز نیستم ابدا ولی نه به این شیوه کلیشه ای وتکراری
زهرا رضایی طرهانی