- هامون ایران - https://www.hamooniran.ir -

بایدهای آمایش سرزمینی استان بوشهر؛ نوشتاری از راضیه اشعثی

باید های آمایشی استان بوشهر

راضیه اشعثی

*راه آهن برای بوشهر می تواند قبل از این که زمینه جابجایی و حمل و نقل بیشتر کالا را فراهم آورد برای استان بوشهر بار روانی دارد . به عنوان مثال از بندر شهید رجایی فقط ۷ درصد جابجایی کالاها با حمل و نقل ریلی صورت می گیرد . اما همین مسئله سبب جلب توجه سرمایه گذاران به به آن بندر شده است . به همین دلیل احداث راه آهن نقش موثری در توسعه استان می تواند داشته باشد .

* احداث بزرگراه بوشهر- شیراز با توجه به فاصله کم جغرافیایی بنادر استان بوشهر با مادرشهر شیراز بیشترین ارتباط را با این پسکرانه دارد و می تواند حلقه اتصال استان بوشهر با دیگر استان ها باشد . احداث بزرگراه و کوتاه شدن مسافت بوشهر – شیراز در پیچ و خم های رشته زاگرس می تواند نقش موثری در توسعه اقتصادی و اجتماعی استان داشته باشد .

*    هر چند در سواحل استان بوشهر با وجود طرح تجهیز بندر نگین عمق مناسب برای پهلوگیری کشتی ها با ظرفیت ۱۵۰ هزار تنی وجود ندارد اما باید تلاش شود تا در بنادر کوچک و بزرگ استان امکان پهلوگیری کشتی های ۵۰ هزارتنی ایجاد شود اما امکان و زمینه صادرات کالای با کیفیت و بسته بندی مدرن و روز دنیا باشد تا مقرون به صرفه باشد و در هزینه های سوخت ، نیروی انسانی و… صرفه جویی و با استاندارد جهانی فاصله کم تری داشته باشد .

*  منابع معدنی باید فرآوری شود و در این مورد برای صادرات آن نیاز به اسکله اختصاصی منابع معدنی است به عنوان مثال از کربنات کلسیم که از سنگ های معدنی استان ، در تهیه کاغذ می توان استفاده نمود .

* برای ساماندهی کالای ته لنجی ، باید برنامه ریزی شود و با اجرای طرح های مشارکتی ، زمینه تغییر نگرش نسبت به کالای ته لنجی را در ملوانان ، ناخدایان لنج ها و سرمایه گذاران پشت صحنه فراهم نمود .اگر نسبت به واردات ، فروش ، خرید و مصرف کالای ته لنجی آگاهی عمومی افزایش یابد طی۳ تا ۵ سال با شناسایی سرمایه گذاران پشت صحنه و تغییر نگرش آن ها نسبت به نوع و کیفیت کالای وارداتی ، همچنین ملزم شدن آن ها به صادرات کالاها و صنایع دستی و بومی در قیاس واردات زمینه ساز موازنه مثبت در بازرگانی شد و…

* شناخت و توجه به سرمایه های اجتماعی ، آموزش نیروی انسانی کار آمد. این امر مستلزم نگاه نو به تشکل های مردم نهاد و کمک گرفتن از آن ها برای پرورش سرمایه های اجتماعی ، دعوت از فعالین اجتماعی ، مشارکت دادن آن ها در تصمیم و برنامه ریزی های استانی و محلی .

* در بخش کشاورزی باید الگوی کشت از زراعی به سمت باغداری حرکت کند ومحور کشت باغداری باشد . اقلیم خشک ، کمبود منابع آب های سطحی و زیر زمینی و نامناسب بودن آن، شوری و قلیایی بودن خاک و… از جمله شرایطی هستند که فعالیت های زراعی و کشت های آب بر را محدود می کند و در سطح نیاز های محلی باید کشت شود . در نواحی کوهستانی استان متناسب با استعداد اراضی غلبه با کشت مرکبات و در نواحی دشتی و جلگه ای نخیلات از گونه های مقاوم و مرغوب کشت شود.

*   با توجه به بالابودن سطح آب های زیر زمینی شور در جلگه های منتهی به دریا ، نیازبه سیستم زهکشی ضروری است تا شرایط کشت زمستانه گندم و رویش علوفه برای روستاهای نواحی پایین دستی فراهم شود .علت بالا آمدن سطح آب های زیر زمینی شور ( دشت زیارت دشتستان ) آبیاری و برداشت بی رویه مابع آب زیر زمینی در نواحی پایکوهی بوده که جهت کشت محصولات زراعی استفاده می شود .

* از توان های بالقوه استان حرکت به سمت آبزی پروری متناسب با توان محیط و مناطق مستعد و آموزش نیروی انسانی و سرمایه گذاری در این بخش است .

* تجربه ساخت سد رئیس علی نشان داد که ساخت سدهای دیگر بر روی رودخانه های دالکی و باهوش اشتباه بزرگی بر این رودهای فصلی و اتفاقی است چنانکه در روستاهایی که پشت سد رئیس علی و فاصله کمی از آن قرار دارند مانند گل دشت ، شبانکاره و بویری عمق آب زیر زمینی بر اثر برداشت زیاد از ۶۰ به ۱۲۰ تا ۱۳۰ متر رسیده و نخلستان های منطقه سعدآباد و زیراه بر اثر بحران بی آبی خشکیده اند .

* وجود سواحل کم عمق ، جزر ومدی با وسعت زیاد از پتانسیل های استان بوشهر در سرتاسر نوار ساحلی می باشد ، دارا بودن این ویژگی زمینه توسعه گردشگری و صنعت بدون دود را برای استان به ارمغان آورده است لذا مدیران در برنامه ریزی خود در تمام سواحل و بنادر کوچک و بزرگ ازبندر چاه پهن تا بندر بوشهرتوجه و دراین مهم می تواند سرمایه گذاری کنند .

* جزایرهفده گانه استان در برنامه آمایش به عنوان یکی از بازوهای توانمند در استان و کشور مورد ارزیابی و آینده نگری قرار گیرد ،ضرورت توجه به تک تک جزایر مسکونی و غیر مسکونی که جنبه های استراتژِیک ، اقتصادی ، نظامی ، زیست محیطی و گردشگری دارند قابلیت های آن ها شناسایی و اقدام مناسب صورت گیرد .

* انتقال مراکز صنعتی از نواحی داخلی به بنادر مرزی و حاشیه ای ، مکانیابی دقیق صنایع متناسب با توسعه پایدار،خواست جوامع محلی و مد نظر قرار دادن ملاحظات زیست محیطی در مکان یابی صنعتی .

*در بنادر باید کالاها پردازش شود و ارزش افزوده در کالا ایجاد و بعد ورود و خروج کالا صورت گیرد ، ایجاد کارخانه های مختلف در کنار سواحل و اسکله ها زمینه اشتغال نیروی بومی را فراهم می آورد از جمله کارخانه های پردازش محصولات کشاورزی ، آبزیان ، مواد معدنی ، نفت و گاز.

* دربخش تجارت حرکت به سمت تولیدات صادرات محور که پیش نیاز این امر برند سازی است ، پیوستن به سازمان تجارت جهانی ، اعتماد به بخش خصوصی و درسیاستگذاری و قانون گذاری با آن ها مشورت شود .

راضیه اشعثی ۲۸/۴/۹۶