- هامون ایران - https://www.hamooniran.ir -

قربانی شدن اشتغال جوانان استان بوشهر در بی تفاوتی مسوولان استان

 

قربانی شدن اشتغال جوانان استان بوشهر در بی تفاوتی مسوولان استان

گزارش اختصاصی وبسایت هامون ایران درباب کشاکش مسوولان استان بوشهر بر سر اشتغال جوانان

ایرن واعظ زاده

گزارشگر ویژه هامون ایران

 

اخیرا در رسانه ها و شبکه های اجتماعی استان بوشهر، مطالبی درج شده که سبب بروز بازخوردهای های منفی و بعضا خشم برخی متقاضیان کار و فعالین اجتماعی استان گردیده است. اخباری مبنی بر منع استخدام افراد جویای کار در منطقه اقتصادی پارس جنوبی به استثنای ساکنین شهرستان های منطقه جنوب استان؛ یعنی کنگان، دیر، جم و عسلویه. و همچنین درخواست استاندار فارس بر اینکه ۹ شهرستان این استان نیز در شعاع ۱۵۰ کیلومتری عسلویه قرار دارد و باید ساکنین این شهرستانهای ۹ گانه بومی محسوب شوند.

به دنبال این دو ماجرا، واکنش هایی از سوی برخی مسوولان استان بوشهر نسبت به انتزاع ۴ شهرستان استان بوشهر از دیگر شهرستانها در فضای مجازی انعکاس یافت که حاکی از عدم صحت این مساله و القای این نکته که صورتجلسه سهمیه استخدام شهرهای جنوبی استان در شورای نفت تایید نشده و در نهایت، فرافکنی و بدخواهی عده ای برای ایجاد اغتشاش بین مردم و نمایندگان استان و متعاقبا، عدم پیگیری مطالبات مردمی و ضعف در روند توسعه استان از سوی این افراد بوده است.

اما در قبال نامه های مدیران ارشد استان فارس هیچگونه تحرک یا اظهارنظر رسمی در بین مسوولان استان بوشهر دیده نشده است و به نظر می رسد که این ماجرا با سکوت خبری همراه شود.

آنچه که در این دو ماجرا به وضوح علنی گشت این نکته تلخ بود که هیچگونه اتحاد و تفاهمی بین نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی و همچنین دیگر مسوولان استان بر سر اشتغال جوانان استان وجود ندارد و صرفا تلاش برای اظهار وجود و نشان دادن “من” اجتماعی خود است و بایستی پذیرفت که در پس این ” منم هستم ها! “، نه تنها امکانی برای اشتغال جوانان بومی فراهم نمی گردد بلکه آینده روشن و مطلوبی نیز آنگونه که باید و شایسته است، در انتظار آنان نخواهد بود.

شوربختانه استان بوشهری که مسوولانش هر کدام رویه ای جداگانه در پیش گرفته و خود را سوای دیگران می پندارند و تلاشهای شان نیز به همان میزان محدود و منفعت طلبانه می باشد. وضعیت کنونی بیشتر به ارکستری پراکنده و با نواهایی آشفته و نامشخص می ماند که هر کس برای خودش و بی توجه به دیگری سازش را می نوازد.

نباید فراموش کرد که کل استان بوشهر به منزله یک کارگاه صنعتی بزرگ است و نه صرفا شهر یا منطقه ای خاص؛ اما متاسفانه میزان مشارکتهای نمایندگان و دیگر مسوولان در فرآیند توسعه بسیار ناچیز بوده که همین امر موجب آسیبهای جدی به منابع انسانی و ساختارهای اجتماعی شده و توسعه این استان صنعتی را در مسیری ناهموار انداخته است.

استان بوشهر غنی از صنایع و این قطب انرژی را چه می شود که توسعه انسانی در آن محو شده و جوانانش در رویای یافتن کار، بهترین روزهای زندگانی شان یکی پس از دیگری در کوره حسرت و ناامیدی می سوزد و از بین می رود؟ بی تردید در چنین شرایطی این جوانان مستعد و تحصیل کرده از زیستن در این منطقه صنعتی، تنها زنده مانی را سهم برده اند.

اقدامات تک روانه و منفرد هر نماینده و مسوول استان بوشهر به سود برخی از ذینفعان خاص همراه می شود و در نهایت منجر به نادیده انگاشتن حقوق عموم جوانان بیکار شده، در شرایطی رخ نموده که قریب به ۴۰ درصد جمعیت ساکن در حوزه انتخابیه ایشان استان بوشهری نبوده و از سایر مناطق کشور، به‌ ویژه شهرستان‌ های استانهای همجوار به این منطقه مهاجرت نموده و در آن ماندگار شده ‌اند. و حالا این را پیوند بزنیم به نامه اخیر استاندار فارس برای بومی تلقی نمودن ۹ شهرستان استان فارس که دیگر بیشتر نشان می دهد که استان بوشهر در خواب محض فرو رفته است. تا به این لحظه هیچگونه اعتراض ویا حتی نقطه نظری از سوی هیچکدام از نمایندگان و مسوولان استان بوشهر در این زمینه ارائه نشده است.

همچنبن گفته می شود اختصاص سهمیه ی ۵۰ درصد اشتغال بومی در طرحها و شرکتهای نفت، گاز و پتروشیمی پارس جنوبی براساس مصوبه دولت های نهم و دهم به همه نقاط استان بوشهر اختصاص داشته است و این درحالی است که این مصوبه ( اختصاص سهمیه ۵۰ درصدی اشتغال بومی استان بوشهر در پارس جنوبی ) نیز با وجود گذشت بیش از ۱۰ سال از تصویب و اجرای آن هنوز به طور کامل اجرایی نشده و در شرایط ایده آل اجرای آن، تاکنون سهمیه شاغلان بومی استان بوشهر در طرحها و شرکتهای پارس جنوبی به ۳۰ درصد حتا نرسیده است.

ضرورت برقراری تعامل بین نمایندگان و همچنین با دستگاه های گوناگون جهت کمک به اشتغال نیروهای بومی استان در پروژه های نفت و گاز به منظور استفاده از تمامی ظرفیتها و پتانسیلهای موجود، از جمله مسایلی است که فقدان آن به شدت احساس می شود و تا این مساله عملا به اجرا درنیاید نمی توان تمهیداتی جهت مدیریت و به کارگیری نیروهای بومی استان در منطقه پارس چنوبی اندیشید.

دو پرسش در این دو زمینه مطرح است که وبسایت هامون ایران از نمایندگان حوزه های ۴گانه استان و استاندار بوشهر می پرسد و انتظار دارد که نظراتشان را مشخص اعلام نمایند:

اول؛ طرز تلقی خودشان را از استخدام نیروهای بومی / غیربومی در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی اعلام نمایند که چیست؟ اینجا بومی / غیربومی کیست؟

دوم؛ آیا در میان خودشان، سند سیاستگذاری کلانی برای اشتغال جوانان متخصص استان بوشهر در صنایع گاز، نفت و پتروشیمی دارند یا نه؟