قطعاتی از انقراض؛ افسون آواز سیرن ها
اسماعیل حسام مقدم
دبیر جشنواره فیلم سبز در استان بوشهر
تاملاتی درباب مستند بلند ” ارکستر غروب ”
به کارگردانی نیکا ساراوانیا، آلساندرو دمیلیا
۶۲ دقیقه – ایتالیا
فیلم مستند بلند “ارکستر غروب” (dusk chours-based) درباره ضبط صداهای عمیق ترین و بکرترین نقاط جنگل های آمازون بود، در ششمین جشنواره بین المللی فیلم سبز اکران شد و همزمان در بوشهر نیز پخش گردید.
فیلم مستند بلندی که به نوعی دارد میراث صوتی میلیون ها سال تکامل را در دست نخورده ترین نقاط جنگلهای آمازون به تصویر می کشد و به زعم کارگردان این مستند نوعی “اکو-سمفونی” (Eco-symphomy) را دارد برای آیندگان به میراث می گذارد.
آنچنان این فیلم پیش می رود که به صدای ازهم تافته شدن بافت های درختی نیز که در واقعه گرمایش زمین درحال ازبین رفتن هستند، نیز چنگ می اندازد.
این فیلم درحال دنبال کردن پروژه ای است که در آن قطعاتی ارکسترال از انقراض صداها و نواها را برای آیندگان به میراث بگذارد.
این مستند بلند همچون سفر اودیسه، افسون آواز سیرن ها می شود و مخاطبان را میخکوب می کند و دچار افسون می کند. شاید به چیزی همه ما را گرفتار می کند که در نخستین مواجهاتمان با طبیعت به آن بی توجهیم؛ صدا!
آواز سیرن ها آن چنان در اسطوره های یونانی قدرت دارد که می تواند اودیسه را با آن همه مقاومت و رهایی، به بند بکشد و سالها به افسون و سحر خود دچار کند.
فیلم ارکستر غروب، همچون قطعاتی از انقراض، مخاطبان را دچار افسون می کند.
این پروژه تحقیقاتی درحال انجام است. به زعم نگارنده این فیلم مستند یکی از متفاوت ترین فیلم های این جشنواره بود و دارای روایت قوی و ساختار بصری متفاوتی است، ایده بسیار نابی هم در خود دارد که همین نکته می تواند در دیده شدن فیلم موثر واقع گردد.