خبر کوتاه است و پردرد. دانش‌آموز 11 ساله‌ی ساکن بندر دیر را رنج‌های ناشنیده‌اش چنان آزردند که وی مرگ را بر این زندگانی ترجیح داد. برادران و خواهران و فرزندانمان در رنج و محرومیتی عظیم در حال سوختن‌اند و نمی‌توان تا ابد منتظر روز نامعلومی ماند که سرانجام نهادهای رسمی تکالیف خود را به درستی انجام دهند؛ اکنون، بیش و پیش از هرچیز، باید خود با بذل دارایی و عمر و روح و جان، دستی برای رهایی هم‌استانیها و هم‌شهریان‌مان از نومیدی و محرومیت در کار کنیم. آیا در انتظار بیدارباشی گران‌تر از خودکشی کودکان 11 ساله مانده‌ایم؟