هفته ترویج علم ایران در سال ۱۴۰۴ با شعار جهانی «اعتماد، تحول و فردا؛ علمی که ما برای ۲۰۵۰ نیاز داریم» برگزار شد؛ شعاری که بر سه ستون اساسی پایداری جوامع انسانی — اعتماد، تحول و آیندهنگری — استوار است.
در دنیای پرتلاطم امروز، علم یگانه ابزار شناخت نیست؛ بلکه نیرویی است برای همزیستی، گفتوگو و ساختن جهانی امنتر و انسانیتر. ترویج علم، تلاشی است برای نزدیک کردن دانایی به زندگی مردم و یادآوری این حقیقت که توسعه پایدار، بدون اعتماد به دانش، تحول در ساختارهای علمی و نگاه به آینده، امکانپذیر نخواهد بود.
انجمن ترویج علم ایران بر این باور است که:
اعتماد، پایه تحول و توسعه است. بدون اعتماد عمومی به علم و نهادهای علمی، هیچ سیاست توسعهای به ثمر نخواهد نشست. جامعه علمی باید با شفافیت، گفتوگو و حضور مؤثر در میان مردم، این سرمایه اجتماعی را تقویت کند. تقویت سواد علمی در جامعه، بویژه در میان جوانان، راهی برای پرورش همین اعتماد و توان تصمیمگیری آگاهانه در جهانی پیچیده است.
تحول، جوهره پویایی علم است. نظام آموزشی و پژوهشی کشور زمانی متحول خواهد شد که به جای حفظ دانستهها، بر پرورش تفکر نقاد، خلاقیت و مهارت حل مسئله تمرکز کند. این تحول با تکیه بر حضور فعال زنان و جوانان، استفاده هوشمندانه از فناوریهای نو و همکاری میان نهادهای علمی، فرهنگی و مدنی، معنا و عمق بیشتری مییابد.
و فردا افقی است که امروز باید آن را ساخت .آیندهی علم در گرو سرمایهگذاری آگاهانه بر آموزش، پژوهش و همکاریهای بینالمللی است. چالشهای جهانی چون تغییرات اقلیمی، بحران انرژی و نابرابری فناوری، مرز نمیشناسند؛ ازاینرو تبادل آزاد دانش و تجربه، مسیر دستیابی به «علم برای ۲۰۵۰» را هموار میکند. فردایی روشن، نیازمند جامعهای است که به علم باور دارد و از آن برای ساخت جهانی پایدار، برابر و امیدبخش بهره میگیرد.
انجمن ترویج علم ایران باور دارد که اعتماد، تحول و نگاه به فردا سه حلقه بههمپیوسته از زنجیره توسعه علمی و اجتماعیاند. بدون اعتماد، تحول معنا نمییابد، و بدون تحول، فردایی روشن ممکن نخواهد بود .
از اینرو، انجمن از همه نهادهای علمی، آموزشی، فرهنگی، رسانهای و مدنی دعوت میکند تا با همدلی و همکاری، علم را به محور صلح، پایداری و امید بدل سازند.
در راستای تحقق این اهداف و بهمنظور پاسداشت نقش اثرگذار مروجان علم، معلمان، پژوهشگران، نویسندگان، روزنامهنگاران و نهادهای علمی، فرهنگی و مدنی کشور، بیستوششمین دوره جایزه ترویج علم ایران برگزار میشود.این جایزه نمادی است از قدردانی جامعه علمی کشور از کسانی که با دانش، خلاقیت، نوآوری و عشق به آگاهی، علم را به زبان مردم نزدیک کرده و پلی میان دانایی و زندگی روزمره ساختهاند.
هیأت داوران بیستوششمین دوره جایزه ترویج علم ایران به ترتیب الفبا
متشکل از:
سرکار خانم دکتر فرنوش اعلامی
سرکار خانم دکتر فرشته تقوی
سرکار خانم ناهید جباری
سرکار خانم دکتر الهه حجازی
سرکار خانم مرجان حصاری
جناب آقای دکتر هادی خانیکی
سرکار خانم دکتر مهرناز خراسانچی
سرکار خانم دکتر مژگان خوشنام
جناب آقای دکتر اسماعیل خلیلی
جناب آقای دکتر حسین سراجزاده
جناب آقای سیاوش صفاریانپور
سرکار خانم دکتربهاره صفوی
جناب آقای دکتر مقصود فراستخواه
سرکار خانم مریم فیروزی
جناب آقای عزیز قانعیراد
سرکار خانم دکتر اکرم قدیمی
جناب آقای دکتر حسن نمکدوست تهرانی
جناب آقای دکتر باریس مجنونیان
سرکار خانم فاطمه مرتضایی فرد
آقای دکتر حسین میرزایی
سرکار خانم فرمهر منجزی
سرکار خانم سودابه نوذری
و سرکارخانم منیر همایونی
با سپاس از همراهی و تلاش ارزشمند اعضای محترم هیأت داوران، برندگان بیستوششمین دوره جایزه ترویج علم ایران در بخشهای مختلف به شرح زیر اعلام میشوند:
🔹 بخش۱- تلاش پایدار
جناب آقای دکتر جمشید ممتاز
از تلاشهای ارزنده و تأثیرگذاری جنابعالی که با حضوری گسترده در عرصه حقوق بینالملل، ترویج علم را در پویایی عملی و خستگیناپذیری به نمایش گذاشتهاید، قدردانی میکنیم. جنابعالی با درنوردیدن مرزهای جغرافیایی، از سکوهای آموزشی در دانشگاههای تهران و پاریس تا کرسی تدریس در آکادمی حقوق لاهه، بیوقفه به ترویج علم همت گماشتهاید. این مسیر با نهادسازی در قالب تأسیس انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد تداوم یافته و در عرصه عمل، با پذیرش مسئولیتهای کلیدی در نهادهایی چون کمیسیون حقوق بینالملل سازمان ملل و دیوان بینالمللی دادگستری، به عینیتبخشی نظریههای علمی در صحنه جهانی انجامیده است. این پیوند سهگانه “آموزش”، “نهادسازی” و “کاربردیسازی”، الگویی ماندگار از چگونه زیستن برای علم و در خدمت علم قرار گرفتن را ترسیم میکند.
به پاس خدمات ارزشمندتان که با بینشی علمی و تعهدی صادقانه، سهمی درخور در افزایش آگاهی عمومی، پرورش تفکر علمی و تقویت پیوند میان علم، فرهنگ و جامعه ایفا کردهاید، تندیس و لوح سپاس بیستوششمین دوره جایزه ترویج علم ایران (سال ۱۴۰۴) به پیشگاه آن استاد گرانمایه تقدیم میشود.
