هر فرهنگی در ارتباط با دیگری ست که می تواند به ظرفیت ها و توانایی های خود پی ببرد. و در سطحی فرد گرایانه تر به زعم باختین، فقط از طریق «نور ارزش شناختی وام گرفته از دیگری ما می توانیم زندگی کنیم.» و از همین رهگذر آگاهی فرد در رابطه با دیگران و کنش آن ها حاصل می شود. آگاهی درونی هر فرد از «خویشتن» «خود» از طریق آشکار کردن خویش بر دیگران متبلور می شود. جدا بودن از دیگران به معنای از دست رفتن خویشتن است. موجودیت انسان عبارت است از ارتباط ژرف. ارتباط مکالمه ای و گفتگو محوری که در ماهیت قهوه خانه ها می توان دنبال آن گشت.