دیباچه ای بر کتاب اندیشه آوای هامون؛ یادداشتی از علی اصغر درلیک

دیباچه ای بر کتاب اندیشه آوای هامون

علی اصغر درلیک

حدود یک سال و اندی از انتشار بخش اندیشه آوای هامون می‌گذرد و ما در این مدت، عرصه‌های گوناگونی را – از جمله نواندیشی دینی، اخلاق حیوانات، وضعیت دانشگاه و دانشجو، کتابخوانی، روشنفکران عرب، وضعیت ترجمه در ایران و … – را مورد بحث و گفتگو قرار دادیم و بسیاری از مباحث نیز یا از چشم ما مغفول ماندند یا زمان کافی برای انجام آنها را نداشتیم. پروژه‌ای که ما در این مدت آن را آغاز کردیم، در پی درکی بی‌واسطه از وضعیت علوم انسانی و چالش‌های پیشِ روی آن بود؛ به‌گونه‌ای که هم پرسش‌های خودمان را درباره مسئله، یا مسائلی، طرح کنیم و هم پاسخ‌های خود را در قالب یادداشت‌ها و نقدهای مختلفی که نویسندگان به دستمان می‌رسانند، به گوش صاحب‌نظران برسانیم.
آنچه که در این مدت ما را امیدوار و روشن به آینده نگاه می‌داشت، افزون بر نگاه نقادانه خوانندگان‌مان که سرمایه بی‌بدیلی برای ما محسوب می‌شود، استقبال اساتید، متفکران و مترجمان حوزه‌های گوناگون علوم انسانی در سطح کشور از پروژه‌ای بود که ما در این قسمت از جنوب تشنه تدوین کرده بودیم؛ چیزی که در ابتدا تصورش را هم نمی‌کردیم برای یک مجله نوپا اتفاق بیافتد. همه آنها، بالاتفاق، بر این باور بودند که پیشبرد این پروژه، در این حوزه جغرافیایی، می‌تواند درک درست و بهتری از وضعیت علوم انسانی در این خطه را به آنها منتقل کند و افزون بر آن، به کشف استعدادهایی در حوزه علوم انسانی منجر شود که شاید مجالی چندانی برای دیده‌شدن در تمرکزگرایی شدید مجلات پایتخت نیابند. بسیاری از آنها خود مشتاقانه پیگیر یادداشت‌ها و گفتگوهای آتی ما نیز می‌شدند و برخی نیز، پیشنهاد حضور در بوشهر و ایراد سخنرانی و میزگرد را داشتند که نبود همیشگی امکانات و عدم مساعدت لازم در اینجا، ما را از انجام این پروژه دور نگه می‌داشت.
بنا به پیشنهاد برخی از دوستان و همراهان همیشگی که به برخی از شماره‌های گذشته دسترسی نداشتند، تصمیم گرفتیم که مصاحبه‌ها و یادداشت‌های مرتبط با بخش اندیشه را در قالب یک کتاب تدوینی دوباره کنیم تا همه این گفتگوهای پراکنده در قالب یک کتاب در دسترس خوانندگان محترم قرار گیرد. در این گردآوری مجدد، در برخی از یادداشتها، به سبب گذشت زمان، بازاندیشی دوباره‌ای از سوی نویسندگان محترم صورت گرفت و نیز یادداشت‌های تازه‌ای در برخی از زمینه‌ها به دستمان رسید که آن‌ها را در این شماره قرار دادیم. همچنین، برخی از مصاحبه‌ها مورد ویرایش تازه‌ای قرار گرفت تا احیاناً اگر نکته‌ای از چشم ما پنهان مانده اصلاح شود.
رسالت آوای هامون در این مدت، تأکید بی‌طرفی، عدم سوءگیری و گشودگی در طرح مباحث و انعکاس دیدگاه‌هایی بود که ممکن بود محل اختلاف سردبیر یا مدیر مسئول مجله باشند. بااین‌همه، در این مدت بدون تردید حامل ضعف‌ها و کاستی‌های متعددی بوده‌ایم، و همچنان نیز از آن‌ها برخورداریم، که به برخی از آن‌ها التفات داریم اما مجالی نمی‌یابیم تا آنها را اصلاح سازیم و به برخی از آن‌ها واقف نیستیم؛ در این فقره دوم مشتاق شنیدن حرف‌ها و نگاه‌های سنجشگرانه خوانندگان گرامی‌مان اندر باب ضعف‌های ندانسته‌مان هستیم تا با کمک شما در جهت بهبود هر چه بیشتر نشریه گام برداریم.

سالنــــامـــه ارغنـــــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

فصــــلنــامـــــه نــــامـــــه هـــامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

دیباچه ای بر کتاب اندیشه آوای هامون؛ یادداشتی از علی اصغر درلیک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ