متن سخنرانی آذر منصوری در چهارمین کنگره سراسری جمعیت زنان مسلمان نواندیش

متن سخنرانی آذر منصوری

در چهارمین کنگره سراسری

جمعیت زنان مسلمان نواندیش ایران

جمعه – ۲۷ فروردین ۱۴۰۰

برگزاری چهارمین کنگره جمعیت زنان مسلمان نواندیش را به اعضای فعال و پویای این تشکل و همه فعالان حوزه زنان ایران تبریک عرض می کنم. به منتخبین دوره گذشته عرض خسته نباشید دارم و برای منتخبین دوره جدید آرزوی موفقیت دارم.

همچنین آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه مومنان را در ماه مبارک رمضان دارم.

سال ۱۴۰۰ را در حالی آغاز می کنیم که بحران کرونا ناشی از بیماری کووید ۱۹ که نه تنها مردم کشور ما.بلکه آحاد جامعه جهانی راتحت تاثیر خود قرار داده است.

در طول بیش از یک سال گذشته نزدیک به ۳۰۰۰ میلیون نفر جان خود را از دست داده اند و ۶۵۰۰۰هزار نفرازهموطنان ما نیز البته طبق امار رسمی قربانی این ویروس شده اند و همچنان با شکل گیری موج چهارم و جهش های جدید این ویروس، بر تعداد مبتلایان و قربانیان افزوده می شود و خانوادهای بیشتری را سوگوار عزیزان خود می کند.

بالطبع به میزانی که به پیشگیری ها بی توجهی بشود و روند واکسیناسیون به تاخیر بیفتد شاهد عوارض و پیامدهای بیشتر انسانی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی ناشی از این پاندمی خواهیم بود. من همینجا به مسئولان کشور تاکید می کنم مهم او لویت شما باید سلامتی و نجات شهروندان باشد. از همین روی اعمال قرنطینه های سختگیرانه و جدی تراز یک سو و تسریع در واکسیناسیون تنها راه مقابله با موجد سیاه چهارم کرونا در کشور است.

دوم ،

بحران تحریم های ظالمانه دولت امریکا که همه ابعاد زندگی شهروندان ایران، به خصوص سفره های مردم ایران را به گروگان گرفته است.هر چند دولت ترامپ و همراهان او با اعمال این تحریم های ظالمانه به دنبال فروپاشی ایران بودند اما در عمل دریافتند که این مسیر، مسیر شکست خورده ای است چرا که از یک سواتفاقا دولت ایران با پایبندی به توافق هسته ای برجام و هوشیاری دستگاه دیپلماسی ایران و همراهی رهبری با این راهبرد و از سوی دیگر صبوری مردم ایران و تحمل ستودنی آنها در شرایط سختی که به آنها تحمیل شد، ثابت کردند که سیاست فشار حداکثری و یکجانبه گرایی امریکا، سیاستی شکست خورده است و جامعه جهانی هم در برابر این یکجانبه گرایی نمی تواند طرف کشوری را بگیرد که توافق های بین المللی را نقض می کند. مدافعان داخلی و خارجی حقوق بشر هم دریافتند که اتفاقا مسیله امریکا و اروپا با ایران نه تنها حقوق بشر نیست، بلکه در جهان امروز آنچه که اساس ومبنای تعامل بین کشورها را تعیین می کند، فقط و فقط منافع ملی کشورها است که باید سیاست خارجی را خادم منافع ملی ودر خدمت رفاه و رضایتمندی مردم کشورها به کار گیرد و در این چهارچوب فقط و فقط تعامل برد-برد است که دوام و بقا خواهد یافت.

بحران پاندمی کرونا نیز در آینده ای نه چندان دور ثابت خواهد کرد که زین پس دردهای بشر مشترک است و جدا جدا درمان نخواهد شد و علم و دانش بشری نمی تواند محدود و محصور در مرزهای جغرافیایی بماند و این دردهای مشترک اگر درمان مشترک نداشته باشد، پایانی بر آن مترتب نخواهد بود.

من در کنگره حزب اتحاد ملت هشت نگرانی را مطرح کردم که برای رفع انها در قدم اول باید هشت باور در ساختار قدرت حقیقی و حقوقی ایران تقویت شود. بینندگان را به دیدن آن سخنرانی ارجاع می دهم و نمی خواهم در این سخنرانی به تکرار آنها بپردازم.اما درهمان سخنرانی یکی از باورهایی که روی آن تاکید داشتم این بود که حاکمیت باید به انتخاب آزادانه مردم اعتماد کند. و این اعتماد یکی از ضرورت ها و الزامات جدی احیای اعتماد متقابل حاکمیت به ملت است و تجربه نشان داده که در آنجا که مشارکت ملی و حداکثری ملت در انتخابات شکل گرفته است، جامعه گامی بلند در مسیر اعتماد و امید به آینده و کاستن از تهدیدهای خارجی برداشته است.و در همین فرایند است که باید اتفاقا با رفع تبعیض های جنسیتی، قومی و مذهبی نشان داد که ایران از آن همه ایرانیان است. باور به اینکه لازمه بهبود اقتصاد ملی ، اصلاح سیاست کشور و لازمه اصلاح سیاست کشور توجه به ملازمت قدرت جامعه و قدرت نظام سیاسی است. نمی شود بدون توجه به لوازم قدرت جامعه از توجه به عدالت و معیشت مردم و حقوق زندگی و برخورداری مناسب طبقات محروم و گروههای بزرگ اجتماعی از جمله کارگران و معلمان و زنان توجه به آزادی و دمکراسی و حقوق بشربرای عموم شهروندان و نخبگان و فعالان مدنی و سیاسی ، اقتدار عملی نظام و ارکان آن را محقق کرد. از همین جا به این مسئله می پردازم که اتفاقا اگر به دنبال حل علل توسعه نیافتگی هستیم، باید بتوانیم مسائل زنان ایران را حل کنیم.

اینکه کجا پیشرفت

داشتیم و کجا عقب ماندیم؟دلایل این پیشرفت وعقب ماندن چیست؟و چه باید کرد

واقعیت آن است که نابرابری فرصتها هم با بحران کرونا تشدید شده است. این به رغم انست که زنان نشان دادند از آمادگی و توانایی بیشتری برای اداره کشورهای خود در بحران کرونا برخوردارند.

مجمع جهانی اقتصاد درآخرین گزارش سالانه شکاف جنسیتی خود اعلام کرده است که بر اثر شیوع ویروس مرگبار کرونا شکاف جنسیتی در جهان عمیق تر شده است.زنان بیش از مردان در معرض بیکاری قرار گرفته اند و ناچار شده اند برای نگهداری از بچه ها در خانه بمانند. در این گزارش تاکید شده است که برابری جنسیتی تا حدود ۱۳۶ سال دیگر محقق نخواهد شد. این در حالی است که درگزارش سال گذشته این نهاد بین المللی این رقم حدود یکصد سال ذکر شده بود. براساس این مطالعه پیشرفت در زمینه برابری جنسیتی در سیاست در کشورهای غربی در یک پروسه ۵۲ ساله محقق خواهد شد.ولی این مدت برای کشورهای شمال افریقا و خاور میانه بیش از ۱۴۲ سال طول خواهد کشید. در گزارش شکاف جنسیتی که هر ساله حوزه مربوط به دسترسی به آموزش، سلامتی،توانمند سازی سیاسی،و فرصتهای اقتصادی را در ۱۵۶ کشور جهان مورد بررسی قرر می دهد، ایران در جایگاه ۱۵۰ این جدول قبل از کشورهای کنگو، سوریه، عراق، یمن و افغانستان قرار گرفته و کشورهای ایسلند، فنلاند و نروژ به ترتیب در صدر کشورهای دارای کمترین شکاف جنسیتی بین زن و مرد جای دارند .از سال ۲۰۰۶ این مجمع گزارش شکاف جنسیتی را در دستور کار خود قرار داده است.در طی این سالها ایران جزو ده کشور آخربوده است. این رتبه ۱۵۰ ایران در بین ۱۵۶ کشور جهان به رغم همه تلاش هایی است که معاونت امور زنان و خانواده در دولت های یازدهم و دوازدهم به انجام رسانده است. این بدان معناست که کشورهایی که در این گزارش از ما پیشی گرفته اند تلاش های بیشتری را در دستور کار خود قرار داده است.

عمدتا این تلاش ها در راستای ایجاد فرصت های برابر برای زنان است.در واقع این کشورها در یافته اند که توسعه پایدار،همه جانبه،متوازن و همه جانبه بدون ایجاد فرصت های برابربرای زنان امکان پذیر نخواهد بود.به همین دلیل ایجاد فرصت های برابر و رفع تبعیض علیه نیمی از جمعیت کشورهای خود را در دستورکار خود قرار داده اند.

گر چه مطالبات زنان ایران در موضوعاتی مانند پوشش، دوچرخه سواری و رفتن به استادیوم و از این دست بیشتر نمایان می شود،اما واقعیت آن است که دلیل تنزل مطالبات در این سطح نادیده گرفتن سطوحی از تبعیض است که باید نشانه های آن را در قدرت سیاسی جست و جو کرد. اگر همان طور که امام گفته بود زنان در ایران پس انقلاب اسلامی در مقدرات اساسی کشور دخالت داده می شدند علی القاعده باید در مجلس خبرگان حضور داشتند، باید در شورای نگهبان قانون اساسی حضور داشتند،باید در مجمع تشخیص مصلحت نظام حضور داشتند، باید رئیس جمهور می شدند،باید وزیر می شدند، باید استاندار می شدند، باید رئیس مجلس شورای اسلامی و رئیس قوه قضاییه می شدند، اما دریغ و افسوس که این توصیه و تاکید بنیانگذار جمهوری اسلامی ابتدای انقلاب اسلامی فقط بر دیوار های شهرها نوشته شد و پس از مدتی در همان دیوارها هم اثری از آن باقی نماند. شش برنامه توسعه در کشور نوشته شد،اما پس از ۴۲ سال این رتبه شکاف جنسیتی ایران است.

آیا این رتبه قابل دفاع است؟

مخاطب این سخنان همه مسئولین و جریان های سیاسی،علماء و جامعه مدنی و به خصوص زنان ایران هستند که دل در گرو ایران و توسعه و پیشرفت و تعالی آن و خیر همگانی دارند.

۱.زنان نیمی پیکره جامعه ایران را تشکیل میدهند و اگر اراده جدی در کشور برای رفع تبعیض علیه آنان وجود نداشته باشد مطمئن باشید که ایران عزیز ما رنگ توسعه پایدار، متوازن و همه جانبه را به خود نخواهد دید.این تبعیض خود بستر ساز انواع شکاف هایی خواهد بود که بیشترین مقاومت را نه تنها در برابر توسعه دمکراتیک بلکه در صورت تداوم و بی توجهی فروپاشی جامعه ایران به دنبال خواهد داشت.مسئولین باید دریابند که اگر اتحاد و انسجام و همگرایی و پیشرفت و تعالی جامعه ایران در اولویت است باید بپذیرند به جزتوجه راهبرد ایجاد فرصت های برابر برای به خصوص نیمی از جمعیت کشور که زنان هستند این پیشرفت و تعالی درحدهمان شعارهای روی دیوار باقی خواهد ماند که هیچ رنگی برای زنان ایران به خصوص دختران جوان سرزمین ما نخواهد داشت.

توجه به اصل مهم ایران برای همه ایرانیان در ایران امروز می تواند نسخه شفابخش و التیام بخش عبور از نگرانی های و چالش ها و شکاف هایی باشد که هر یک در دراز مدت ازقابلیت تبدیل شدن از حالت مسئله و مشکل به بحران ر ادارند.

اگر نیم نگاهی واقع بینانه به انواع مناقشه هایی که طی این سالها بر سر پوشش زنان ، رفتن زنان به استادیوم ها، دوچرخه سواری زنان شکل گرفته و احکام متعددی که علیه زنان مطالبه گر و مدنی بر سر هر یک از این مناقشه ها صادر شده وجان های عزیزی که از دست داده ایم و سرمایه هایی نظیر زنده یاد مریم میرزاخانی که رفتن را بر ماندن ترجیح دادند بیندازیم در خواهیم یافت که تا چه حد راهبرد ایجاد فرصت های برابر یک ضرورت جدی وغیر قابل انکار در سیاستگذاری ها و برنامه ریزی های کشور است.من همین جا به شما عرض می کنم بدون بکارگیری این راهبرد رتبه ایران در سالهای آینده نه تنها بهبود پیدا نخواهد کرد،بلکه به رتبه آخرین کشور دنیا نزدیکتر خواهیم شد و این شکاف جنسیتی بحرانی جدید پیش روی ایران قرار خواهد داد.بحرانی که نشانه های آن را در پوشش ،رفتن به استادیوم وبالا رفتن میزان طلاق و کاهش فرزند آوری می بینیم.اگربه راستی خواهان بسط خیر همگانی هستید راهی جز ایجاد فرصت های برابر برای نیمی از جمعیت کشور وجود ندارد.

۲.جریان های سیاسی دومین مخاطب این سخنان هستند. عدم شناخت جریان های سیاسی به سازوکارهای رفع تبعیض علیه زنان ایران، بدون تردید موجب از دست دادن اعتماد نیمی از جمعیت کشور خواهد شد. بالطبع هر جریان سیاسی در این زمینه پیشتازتر باشد و ظرفیت های بیشتری از خود نشان دهد در فضای رقابت های سیاسی نیزپیشروتر خواهد بود . گروهها و احزاب سیاسی باید قبول کنند که دوره سردادن شعارهای زیبا در حمایت از زنان گذشته است و هر جریان سیاسی به خصوص دربزنگاههای انتخابات باید نشان دهد چه برنامه ای برای رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان دارد؟ آیا زنان را رجل سیاسی می دانند یا نه؟ آیا حاضرند همه توان خود را به کار گیرند تا راه زنان را برای حضور در رقابت های سیاسی نظیر انتخابات ریاست جمهوری وخبرگان رهبری باز کنند؟

واقعیت آن است که جنبش زنان ایران از احزاب و دولت ها پیشی گرفته است و این دولت ها و احزاب هستند که باید تشکیلات و سیاست گذاری های خود را مطابق با مطالبات این جنبش روزامد کنند.

مخاطب دیگر سخنان من علماء هستند. چرا که بخش عمده ای از سقف های شیشه ای که زنان ایران را از رسیدن به حقوق انسانی خود محروم کرده است، نگاههای متصلبی است که با تفسیرهای دگم و جزم گرایانه خود از دین ، دین را در برابر مطالبات برابری خواهانه زنان قرار داده است. این رسالت علمای نواندیش است که با اتکاء به فقه پویا و اجتهاد نوین کمک کنند،تا هم دین از گروگان این تفسیرها نجات پیدا کند و هم زنان بتوانند به حق انسانی خود دست پیدا کنند. این تفسیر جزم گرایانه خشونت علیه زنان را تئوریزه می کند، موجودیت زن را در حد کالای جنسی مرد تقلیل می دهد و با کمال تاسف باید گفت بانی اصلی دین گریزی نسل جوان نیز نوعا این نوع تفسیرهای واپس گرایانه از دینی است که امده است تا کرامت انسان را متحقق کند. همین جا لازم می دانم از تلاش ها و همراهی های همه نواندیشان دینی تشکر و قدردانی کنم . و همینجا لازم می دانم به روح بلند همه زنان و مردانی که در طول حیات خود کوشیدند این مسیر را هموار کنند درود بفرستم.

بدون تردید چنانچه قرائت های نواندیشانه جای خود را به این نوع قرائت ها ندهد، باید خود را برای واگرایی وشکاف های نسلی و دین گریزی بیشترجامعه آماده کنیم.

۴.مخاطب چهارم این سخنان زنان ایران هستند. نگاهی به تجربه تاریخی که پشت سر گذاشتیم، و آن چه که دنیا در این زمینه پشت سر گذاشته است می تواند چراغ راه ما برای آینده باشد. این تاریخ به ما می گوید، زنان ضمن حضور در همه بزنگاههای سخت نظیر جنبش تنباکوو جنبش مشروطه، هر گاه زنان خود پیشگام بوده اند سقفهای شیشه ای را کنار زده اند و گام هایی را به پیش برداشته اند. از نشریه دانش و شکوفه و زبان زنان گرفته تا جمعیت نسوان وطن خواه و خواتین ایران و تلاش برای اعاده حق رای و حق انتخاب شدن زنان ایران تا

آموزش و کسب مهارتهای شغلی و … وهمه توفیقاتی که طی این سالها در امر سیاست، مبارزات حق طلبانه و آزادی خواهانه ، اقتصاد، اشتغال، علم و سواد آموزی، هنرو ورزش و فن آوری های مختلف و … داشته اند، همه و همه مرهون تلاش ها و ایستادگی های خود خود زنان ایران بوده است.

همان راهی که همه زنان جهان پیموده اند. این تبعیض نه محدود به یک مرزجغرافیایی و نه محدود به یک تاریخ و فرهنگ خاص بوده است. حتی در کشورهایی که امروز خود را مهد دمکراسی و توسعه دمکراتیک می دانند، زنان در دهه های گذشته ازحداقل های حق شهروندی برخوردار نبودند. بلکه اگرامروز توانسته اند رتبه شکاف جنسیتی خود را بهبود ببخشند، آن ها نیز نقطه آغازی داشته اند. نقطه ای که خود هم شروع کننده و هم ادامه دهنده آن بوده اند و همچنان هم ادامه می دهند.

این تلاش ها عمدتا بر گرفته از ظرفیت های بومی و موقعیت ها و اقتضائات جوامع مختلف بوده است و به همین دلیل نیز نمی توان برای همه جوامع نسخه یکسان و واحد پیچید.بلکه به تناسب این ظرفیت ها و زیست بوم جوامع مختلف می توان از را

هکارها و راهبردهای موثر استفاده کرد و در این مسیر هر راهبردی نیاز به بومی سازی دارد.

زنان ایران همان طور که در گزارش مجمع جهانی اقتصاد هم آمده در شاخص آموزش رتبه همتراز تری با کشورهای جهان داشته اند و اتفاقا همین نقطه قوت می تواند چشم انداز روشنی را پیش روی آنها به تصویر بکشد.

این ظرفیت بالقوه در راستای ارتقای سرمایه اجتماعی به کار خواهد آمد در صورتیکه همه حاملانی که مخاطب این سخنان قرار گرفتند همراهی لازم را برای رفع تبعیض ها و پرکردن شکافهای جنسیتی ایران داشته باشند.

اما آنچه مانع از حذف زنان می شود در وحله اول زنانی هستند که به رغم موانع و چالش های موجود، به رغم سقف های شیشه ای متعدد، به رغم فضای غالبا مردانه فرهنگ و سیاست ، به رغم بازتولید مکرر و مداوم کلیشه های جنسیتی از پای ننشستند و این مسیر را ادامه دادند.مخاطب این سخن شمایید،این اراده و خواست شماست که مبنا و پایه هر نوع تغییری است.

سالنــــامـــه ارغنـــــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

فصــــلنــامـــــه نــــامـــــه هـــامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

متن سخنرانی آذر منصوری در چهارمین کنگره سراسری جمعیت زنان مسلمان نواندیش

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ