روز برازجان یا روز بی رونقی | یادداشتی از حسین برازجانی

روز برازجان یا روز بی رونقی

حسین برازجانی

گرچه این شهرتاش کوچکتان درآغازین روزهای بهمن ماه همین امسال نیز یادآوری کردم که داریم کم کم به روز برازجان نزدیک و نزدیکتر می شویم و در مورد کارنامک این روز هم شمعه ای عارض شدم و داستان نامگذاری ۱۲ اسفندماه به نام روز برازجان را اینگونه بازگو کردم که هنگام برنهادن (تصویب) این روز ناهمراهی ها و پیشنهادهایی دیگری هم از سوی برخی از کاردانان (صاحب نظران) و هموندان شورای چهارم شهر درخصوص این روز ویژه نامگذاری روز برازجان وجود داشت اما نامگذاری این روز از سوی یکی از هموندان شورای چهارم پیشنهاد و طی نامه ای در ۱۸ اسپند همان ماه به فرمانداری دشتستان گسیل گردید و چون براساس قوانین شورا اگر مصوبه ای از سوی شورای شهر به فرمانداری شهرستان گسیل گردد و ۱۵ روز پس ارسال آن برنهاد نامه ای از سوی فرمانداری برپایه رد آن مصوبه به شورا ارسال نشود رهنمون بر تائید آن برنهاد از سوی فرمانداری می باشد بنا براین روز ۱۲ اسپندماه به نام روز برازجان موسم گردافشانی که درنیمه اول اسپند گل آذین های نخل شکوفا شده و عمل تلقیح گلها فرا می رسد. تصویب و نامگذاری گردید. اما با پوزش بهتر آن است که بجای روز برازجان بگوئیم روز بی رونقی برازجان چراکه در دنیای امروز گرامیداشت تاریخ و فرهنگ شهرها بهانه ای برای معرفی ظرفیت های مختلف گردشگری، فرهنگی و مردمی هر جغرافیایی است. صد البته که در نهایت هدف متعالی ازاین دست جشنواره های مناسبتی در کنار انگیزه های معنوی، جذب سرمایه گذار و گردشگر ودر یک کلام ویژندسازی (برندسازی) از شهرها ست اما دیدیم و دیدید در سالیان اخیر که با تصویب شورای اسلامی برازجان ۱۲ اسفند بنام روز برازجان انتخاب شده هرساله با تعین ردیف بودجه ای از سوی این نهاد، برنامه های توسط کمیسیون فرهنگی شورای شهر وسازمان فرهنگی هنری شهرداری برگزار می شود که سوگمندانه در همه این سالها هیچ هدف خاصی جز گذران این مناسبت و دوباره گویی پیاپی (تکرار مکررات) دیده نشده نه تنها برنامه ای در سطح ملی بلکه در سطح استان و شهرستان نیز بدون بازخورد و نمود مشخص ازاهداف پیشتر گفته شده هر ساله تکرار شده و
پی مصلحت مجلس آراستند
نشستند و گفتند و برخاستند
بود و باید به میزهایی که روی آن آب معدنی و آب میوه و کیک سرو شده اشاره کرد و گفت بد نگذرد و برنامه ای جز یک دورهمی و اجرای برنامه های استنداپ کمدی با گویش محلی که طنزش به اتکای همان گویش محلی ست نه محتوای ویژه آن و پخت چندنوع غذای محلی مانند: للک و سلطون سنجنه و یا مشتک و نان تیری هیچ دست آوردی برای برازجان و مردمش نداشته سوگمندانه امسال هم که چند روزی به تعداد انگشتان دست به این روز باقی مانده امیدوارم که پیشداوری نباشد اما هیچ نشانی از پیش باز و نوآوری و خلاقیت دیده نمی شود.

سالنــــامـــه ارغنـــــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

فصــــلنــامـــــه نــــامـــــه هـــامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

روز برازجان یا روز بی رونقی | یادداشتی از حسین برازجانی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ