سید ابراهیم مساوات: در ایران در دهه های 30 و 40 شمسی پس از سرکوبی دولت مصدق و کودتای 28 مرداد، از یکسو فضای یأس و ناامیدی شکل گرفت و از سوی دیگر محرکی برای شکل گیری جریان های فکری اجتماعی خاصی گشت که بعضاً به کنش های سیاسی نیز منجر می شد. از جمله این جریان ها می توان به شکل گیری تفکرات اگزیستانسیالیستی تحت تأثیر سارتر، حلقه های روشنفکریِ گِرد احمد فردید که متأثر از اندیشه های هایدگر بود و تفکرات حزب توده پیرامون اندیشه مارکس اشاره کرد. از دیگر واکنش ها، بازخوانی و گفتمانی بود که شریعتی ایجاد کرد که در واقع ترکیبی از اندیشه های اسلام و اگزیستانسیالیسم و مارکسیسم بود.