كهنسالي بسي دشواري ها در پي دارد؛ اما لطف هاي ويژه خود را نيز داراست و يكي از ان ها قشر محافظي از فراموشي، خسته گي و سرسپرده گي است كه ميان ما و مشكلات و رنج هايمان شكل مي گيرد. اين حالت ممكن است به معناي كرختي، خمودي، و بي تفاوتي، خود زشتي را به همراه آورد، اما مي تواند همزمان با اندكي مداقه بيشتر، بي دغدغه گي، شكيبايي، حس طنزگويي، فرزانگي متعالي و تائو باشد.
