غلامرضا شبانکاره: مسعود ماهینی، کارتونیست و کاریکاتوریست بوشهری به تازگی نمایشگاهی به نام “سرزمین عجایب” در سالن مجتمع فرهنگی بوشهر برپا کرده که این نمایشگاه با استقبال زیادی روبرو گردیده است. برای شناخت بیشتر وی و آثارش گفت و گویی با ایشان صورت گرفته که در ادامه می خوانید:
ماهینی: کاریکاتور توی همین چند برهه یی که ما باهاش درگیر بوده ایم از دهه هفتاد به بعد، به گمان من از بعد اطلاع رسانی و آگاهی بخشی اش، رسالت خود را انجام داده است. اما خب نمی شود از هنر کاریکاتور به عنوان یک عامل تحرک بخشی در راستای آگاهی مردم به ویزه قشر عامه ازش استفاده کرد. شاید خیلی یک کاریکاتور رو سر سری ببنیند، یا به دلیل عدم سواد بصری و ذایقه ی پایین هنری، کم باشد. هم چنین به دلیل معذوریت ها و محدودیت هایی که بوده، که تا الان در دسترس همه نبوده است. حالا از برهه یی که توی نشریات باب شده بود که صفحه یی یا ستونی به کاریکاتور اختصاص بدهند یا در صفحات آخر یک ستون کاریکاتور وجود داشته باشد، کم کم خودش باعث شد تا قشر عام با آن آشنا شوند. اما همون لحظه یی که کاریکاتور شدت تاثیر دارد یا نشریه یی که از چاپ کاریکاتور حمایت می کند، امکان دارد با گرفتن آگهی در صفحه ی آخر، به سادگی ستون کاریکاتور را حذف کند. بابت همین اندازه که کاریکاتور می تواند تاثیرگذار باشد، به همون اندازه هم می تواند، مورد مغفول قرار گیرد و نتونه اون تاثیرگذاری رو که توانایی اش رو داشته باشه، را انجام بدهد.
– هامون: حالا این بحث تاویل پذیری از یک متن – یک اثری هم به مثابه ی یک متن- به عنوان یک کارتونیست و کاریکاتوریست، چه حد مقوله ی تاویل پذیری از یک کار هنری برات مهم هست و توی جامعه ی سیاست زده ی ما، چه قدر امکانش هست که هنرمند به سمت کارهای خلاقانه و تاویل پذیر کشیده بشه؟
