چاک نولند، تحلیلگر شرکت پستی فدرال اکسپرس (فدکس) در جریان برنامه ای کاری، گرفتار حادثه ی سقوط هواپیما شده و درمیان امواج خروشانِ اقیانوس، به جزیره ای پرت و دورافتاده، می رسد و به مدت چهار سال، در آنجا با شرایطی دشوار و ناگزیر، و به سختی زنده می ماند و در نهایت با یک کلک چوبی از جزیره به مقصد نامعلوم عزیمت می کند و خود را به دست امواج دریا می سپارد و در شرایطی که رمقی برایش نمانده است، نجات پیدا می کند… فیلم دور افتاده (Cast Away) اثر رابرت زمیکیس و با بازی «تام هنکس» اگرچه با ایده ای قدیمی (رابینسون کروزوی دانیل دوفو یا جزیره ی اسرارآمیز ژول ورن) کلید خورده است اما پرداخت و شاخ و برگ آن نو و امروزی و به دور از کلیشه هاست که از اساس آن را با داستانها و فیلمهایی از این دست متفاوت می کند. خط سیر فیلم، اگرچه به استثنای سکانس سقوط هواپیما، آرام و فاقد هیجان به نظر می رسد و از نماهای طولانی بسیاری بهره گرفته است اما هرگز خسته کننده و کسالت بار نیست و «زمیکیس» با استادیِ هر چه تمام تر، چنان در پرداخت ناتورالیستی اثر، سنگ تمام می گذارد که با بازیِ استثنایی هنکس، مخاطب را در همذات پنداری با نولند، موفق می دارد و بیننده خود را معلق در فضای داستان قرار خواهد داد.
