دکتر نیره توحیدی: مطلب حاضر به بررسی بازتاب تماس‎های جهانی و به‎خصوص ارتباطِ گفتارِ جهانی جنبش‎های زنان و تأثیر آن بر جنبش زنان در ایران می‎پردازد. از زمان وقوع انقلاب1979 در ایران، ارتباط جهانی زنان ایرانی به سه شکل تحقق یافته است: نخست، رویکرد تبشیری یا تبلیغی کسانی بود که می‎خواستند انقلاب اسلامی را صادر کنند. دوم، رویکرد پراگماتیستی بود که به واسطة تعامل با زنان کشورهای خاورمیانه و اروپا به تدریج جایگزین رویکرد نخست شد. رویکردسوم ارتباط‎های جهانی که هم از سوی فمینیست‎های سکولار و هم از سوی زنان اصلاح‎طلب دینی،که آنان نیز خواهان برابری بودند، دنبال می‎شد.