موزه موصل که اخیرا توسط نیروهای داعش نابود شد دومین مرکز تاریخی مهم در عراق پس از موزه بغداد بود. در این موزه آثار مختلفی از نینوا از دوران آشوری و اسلامی و تمدن بابلی وجود داشت. هم زمانی نابودی نمادهای تمدن بشری توسط داعش با ریخته شدن خون انسان ها توسط آنان امری اتفاقی نیست. گویی تاریخ در دور تسلسلی باطل گرفتار است همان گونه که <<هاینریش هاینه>> شاعر آلمانی گفته بود <<جایی که کتاب ها سوزانده می شوند، سوزاندن مردم نیز قریب الوقوع خواهد بود>>. اشاره او به جریان کتاب سوزان نازی ها در دهه۳۰میلادی بود که در آن کتاب هایی که مخالف با ایدئولوژی نازیسم به نظر می رسیدند از جمله کتاب های یهودی، صلح طلبانه، لیبرال کلاسیک، سوسیالیستی، آنارشیستی و آثاری از نویسندگان کمونیست سوزانده شدند. تنها در سال۱۹۳۳ بیش از ۲۵هزار جلد کتاب غیرآلمانی سوزانده شدند. <<ژوزف گوبلز>> رئیس دستگاه تبلیغات نازی ها در برلین در جمع ۴۰هزارنفری مردم گفت <<نه به فساد اخلاقی، آری به پاکیزگی و آراستگی اخلاقی در خانواده و دولت>>.
اگر امروز داعش به زجر و آزار و اذیت و قتل اقلیت های دینی و قومیتی می پردازد، دیروز نازی ها به اذیت و آزار بسیاری از اتباع آلمانی می پرداخت و در اولین گام مخالفان سیاسی نازیسم یعنی کمونیست ها و سوسیال دموکرات ها را از میدان به در بردند. همچنان که زمان به سرعت می گذشت درهای زندان و دروازه های اردوگاه های کار اجباری برای در بندکردن گروه های نامطلوب در جامعه آلمان از جمله خطاکاران، خانه به دوشانی که از کار عار داشتند، فراماسون ها، اعضای فرقه های مذهبی مانند فرقه شاهدان <<یهوه>> و مهم تر از همه اقلیت های نژادی از کولی ها و یهودیان باز شد. در سال۱۹۳۹ رایش سوم آتش جنگی را که به ویژه در جبهه های شرق اروپا در وحشی گری و کشتار مانند نداشت شعله ور ساخت. درهمان حال بیماران روحی و کسانی که ظاهرا به بیماری لاعلاج مبتلا بودند، طبق برنامه <<اوتانازیا>> (مرگ از روی ترحم) به قتل رسیدند. تشکیلات گوناگون دولتی، حزب و ارتشیان دست به کار نابودی یهودیان شدند.
روزنامه شرق
