سال هاست که "امید غضنفر" عزیز را می شناسم و با شخصیت چند سویه وی آشنایی دارم. او در حوزه هایی مختلف چون روزنامه نگاری، شعر، طراحی، عکاسی، ترانه سرایی، مدیریت انجمن ها و نشست های ادبی فعالیتی چشمگیر داشته که پرداختن به فعالیت های اش در هر یک از این حوزه های ادبی، فرهنگی و هنری مجالی ویژه می طلبد. از این رو چند دهه تلاش در عرصه های یادشده، جایگاه وی را در گستره ادبیات و فرهنگ جنوب تثبیت کرده است. در این مجال، من فقط از چند جنبه مثل بینامتنیت، روایت گری، زبان و کارکردهای حجمی نگاهی داشته ام به چهار مجموعه شعری که از اوایل دهه ۸۰ تاکنون از او منتشر شده است؛ چهار اثری که نشان دهنده شیوه برخورد وی با پدیده های جهان هستی، زبان و ... می باشد. این مجموعه های شعری عبارت اند از: بی باتویی ها (نشر شروع: ۱۳۸۴)، فریم های شهرنگاتیو (نشر شاملو: چاپ اول ۱۳۹۶- نشرهلیله: چاپ دوم ۱۳۹۹)، سینماشعر (نشر نایبند؛ ۱۴۰۰)، مرثیه برای بودشده ها (نشر هامون نو: ۱۴۰۱).