دکتر ناصر فکوهی: روشنفکری قاعدتا باید از دل همین علوم انسانی بیرون بیاید. زیرا مگر می توان از متخصصان شیمی فیزیک و علوم پزشکی و راه و ساختمان، انتظار داشت که فرایندهای پیچیده اجتماعی و سیاسی و اقتصادی را که همچون کلافی سردرگم در هم پیچیده اند را تحلیل کنند و کمکی به درک موقعیت کنونی و به خصوص تلاش برای حرکت در جهتی درست برای جلوگیری از اشتباهات آتی بکنند؟ در این شرایط ما با موقعیتی روبرو هستیم که باید نام آنرا نوعی تمایل به «خودکشی جمعی» گذاشت: لشکری از کوران که خواسته باشند چند نفر از افرادی بینایی را هم که میانشان هستند کور کنند تا همه چیزی جز سیاهی در برابر خود نبینند. تمایل جنون آمیز به این رویکرد که نام آنرا در نظام های علمی ما «تخصص گرایی» گذاشته اند و هر کسی بنا بر اپورتونیسم جاری