خشونت گروهِ مردانِ ورزشکار علیه زنان؛ ترجمه از دکتر سیدابراهیم مساوات

خشونت گروهِ مردانِ ورزشکار علیه زنان

مسنر و استیونز

ترجمه از سید ابراهیم مساوات

خشونت یک ویژگی عادی در فرهنگ ورزش مردان است. اشکال قانونی خشونت در ورزش شامل اعمالی از قبیل: گلاویز شدن، سد کردن غیر مجاز، هل دادن، برخورد، تصادم و ضربه سریع مستقیم است که بطور رسمی در بسیاری از ورزش ها مشمول جریمه می شود. برخی اعمال اگرچه بطور رسمی ممنوع شده اند اما باز هم در ورزش ها اتفاق می افتند، از قبیل: تکل از پشت در فوتبال، با آرنج ضربه زدن در بسکتبال و فوتبال آمریکایی و توپ را به طرف چوگانزن پرتاب کردن در بیس بال.

بعلاوه، ورزشکاران تشویق می شوند که درد را نادیده بگیرند (نابرده رنج، گنج میسر نمی شود)، و ورزش های گروهی، مردان را تشویق می کنند تا بر بقیه مسلط شوند، ترسشان را پنهان کنند و بین خود و هرآنچه که مربوط به زنان است تمایز قایل شوند. در نتیجه دنیای ورزش گروهی مردانه، آن ها را تحریک می کند که یک مردانگی خشونت آمیز بسازند چراکه این ورزش ها برحسب کاربرد خشونت پیش بینی شده اند. این بدان معناست که فعالیت های ورزشی عموماً بدن مردان را به سلاحی علیه دیگر بدن ها تبدیل کرده است که نتیجه آن درد، جراحت عمیق یا مرگ است. ورزش های گروهی مردان، کلید فهم مردانگی خشونت آمیز هستند.

اگرچه فرهنگ ورزش های گروهی مردان بعنوان یک مردانگی برتر نهادی شده است که خشونت یک بخش ضروری از آن است، آیا تحقیقات تجربی از این نتیجه گیری حمایت می کنند که اینگونه زمینهی تربیتی مردان موجب تجاوز و دیگر اشکال خشونت علیه زنان می شود؟ برخی مطالعاتی که هم از داده های پلیس و هم داده های خوداظهاری استفاده می کرده اند به این نتیجه رسیده اند که گروه های ورزشکار مرد نسبت به دیگر گروه های مردان، احتمال بیشتری دارد که به زنان خشونت بورزند. به هرحال دیگر مطالعات، بر مبنای خشونت جنسی گزارش شده به پلیس دانشکده و خوداظهاری افراد، تفاوت خاصی میان گروه های مردان ورزشکار و غیر ورزشکار مشاهده نکرده اند. بنابراین دشوار است که بهسادگی بگوییم مشارکت در ورزش های گروهی، زمینه را در مردان برای اعمال خشونت علیه زنان مهیا می کند.

با این حال، محققان بررسی کرده اندکه آیا انواع خاصی از گرو های ورزشکار مرد علیه زنان خشونت اعمال می کنند؟ یافته ها نشان می دهد که مردانی که در ورزش های پربرخورد شرکت دارند – از قبیل: فوتبال، هاکی و چوگان- نسبت به دیگر ورزشکاران و غیرورزشکاران، نرخ بالاتری از خشونت علیه زنان را دارا هستند (بخصوص تجاوز گروهی). نتیجه این تحقیق واضح است: مردان ورزشکاری که در ورزش های پربرخورد شرکت می کنند، از خشونت بعنوان یک رسم و استراتژی نهادینه شده در طول رقابت استفاده می کنند، و ممکن است این خشونت به خارج از زمینه ورزش و در متن جامعه کشیده شود. به هرحال این مطالعات هنوز این سؤال مهم را که کدام ورزشکاران مرد در ورزش های گروهی، خشونت علیه زنان را در خارج از بستر ورزشی آن انجام می دهند، بی پاسخ گذاشته است. آیا شما فکر می کنید برخی ورزش های پربرخورد مردان منجر به خشونت علیه زنان می شود و بقیه شان خیر؟ اگر آری، چرا افراد خشن بسوی زنان، به اشکال متنوعی خشونت خود را ابراز می کنند؟

فصلنــــامـــه ارغنــــون هامـــون (فروش اینترنتی)

ماهنـــــامـــــه نــامـــه هـامـــــون (فروش اینترنتی)

دوهـفتـــــــه نــامـه آوای هـــــامــــون (فروش اینترنتی)

انتـــــشــــــــارات هــــامـــــــون نـــــو (فروش اینترنتی)

نشستن در لژ مخصوص غول‌های ادبی؛ درباب منوچهر آتشی

درباره استاد غلامعباس توسلی؛ حافظه زنده جامعه شناسی

توسلی در سه بزنگاه تاریخی؛ یادداشتی از حمیدرضا جلائی‌پور

آکادمیسین مردم‌مدار؛ یادداشتی از حسین سراج زاده

خشونت گروهِ مردانِ ورزشکار علیه زنان؛ ترجمه از دکتر سیدابراهیم مساوات

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

اخبار مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ