عکس نوشت:کهنسالی

کهنسالی بسی دشواری ها در پی دارد؛ اما لطف های ویژه خود را نیز داراست و یکی از ان ها قشر محافظی از فراموشی، خسته گی و سرسپرده گی است که میان ما و مشکلات و رنج هایمان شکل می گیرد. این حالت ممکن است به ...

مثل پریدن یک کبوتر

درنگی بر فیلم اِمور(عشق) علی آتشی* پرداختن به موضوع عشق، از دیرباز قصه پرکشش و رایج عرصه­ی هنر بوده است؛ قصه­ای همیشه­گیرا که قدمتی دارد به طول تاریخ. آنقدرها که گاه با نگاهی فراهنری عرصه هنر را در ت...

پیری، این دگرگونیِ نامطلوب

یادداشتی بر کتاب “کهنسالی” اثر سیمون دوبوآر فریبا حاج­ دایی آیا می ­دانستید اگر زاغچه ی جوانی به دیگر زاغچه­ ها هشداری دهد آن­ ها هیچ توجهی نخواهند کرد اما اگر زاغچه ی مسنی اعلام خطر کند ...

مبلمان ِ سالمند

ضرورت توجه به مبلمان شهری در برنامه ریزی های شهری شهرستان های استان بوشهر عباس جاودانی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری مبلمان شهری به مجموعه وسیعی از وسایل، اشیاء، دستگاه ها، نمادها، خرده بنا...

این انسان شناسی فرهنگ

در معرفی وبسایت «انسان شناسی و فرهنگ» www.anthropology.ir هامون: وبسایت انسان شناسی و فرهنگ این جمله ی اریک ولف را شعار خود قرار داده است:« انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته ...

نقدی بر قانون جامع حمایت از معلولین. شماره ی دوم...

مهدی ناصری مقدمه: به پیشنهاد دوستی قرار است من با توجه به تجربیات فردی و کند و کاوی که پیرامون مشکلات معلولین در جامعه داشته ام؛ یادداشتی کوتاه در مورد هر یک از ماده های شانزده گانه ی “قانون جا...

“من نمی خواهم بشنوم”

برشی از نمایشنامه ی “پیکر زن همچون میدان نبرد در جنگ بوسنی“ دورا: می خواین براتون تعریف کنم چه جوری بهم تجاوزکردن؟ کیت: نه دورا. دورا: چرا، می خواین براتون تعریف کنم چه جوری بهم تجاوز کرد...

یک کودک، یک دانش آموز

بخشی از سخنرانی ملاله یوسف زی؛ دختر دانش آموز پاکستانی در سازمان ملل متحد « دوستان عزیز، نهم اکتبر سال ۲۰۱۲، افراد طالبان طرف چپ پیشانی من را هدف گرفتند. آن‌ها به دوستانم هم شلیک کردند. آن‌ها فکر می‌...

شهری که دوستدار کودک نیست!

گزارشی تحلیلی – انتقادی هامون در باب جایگاه و مفهوم واژه ی کودک در حوزه ی عمومی استان بوشهر رضا شبانکاره اشاره: وقتی از حوزه ی عمومی حرف می زنیم، عمومن همه ی اقشار جامعه همچون کودکان، نوجوانان، جوانا...

در این شهر، فقط زخم هست که نفس می کشد!

یادداشتی بر فیلم “دشت گریان” اثر  تئو آنجلوپولوس اسماعیل حسام مقدم* النی به همراه گروهی از مهاجران تسالونیکی، پس ­از انقلاب ­اکتبر ۱۹۱۷ شوروی به یونان کوچ می کند، او تنها مهاجری هست که بی...